Johannes Thümmler, jeden najsłynniejszych esesmanów z Chemnitz. Przed wybuchem II wojny, i w jej trakcie, zrobił błyskotliwą karierę: był zastępcą szefa gestapo w Dreźnie i we Wrocławiu, szefem gestapo w rodzinnym mieście i wreszcie - szefem gestapo na Górnym Śląsku. W październiku 1944 został panem życia i śmierci prowincji górnośląskiej: zwierzchnikiem gestapo, policji kryminalnej, policji granicznej i straży przemysłowej.
Thümmlerowi podlegał też Oddział Polityczny KL Auschwitz-Birkenau. W Bloku 11 obozu obradował policyjny sąd doraźny pod przewodnictwem szefa katowickiego gestapo; w obozie wykonywane były wyroki śmierci wydane przez ów sąd.
Posiedzenia sądu odbywały się co najmniej raz w miesiącu; ostatnie - w styczniu 1945. Prawdopodobny rekord sądu pod wodzą Thümmlera: dwieście wyroków w dwie godziny. Chwilę potem, gdy na placu między blokami 10 i 11 oraz w łaźni esesmani mordowali skazańców, "sędzia" pałaszował obiad.