Opinia na temat książki Sekrety księcia Winterbourne'a

Okładka średnia,  ale ma w sobie coś takiego, co nie daje mi spokoju...  Ależ tak...! Tu ją mam: https://nakanapie.pl/ksiazka/intryga-i-milosc-827022
Czyli po raz kolejny graficy wydawnictwa Harper Collins poszli po najmniejszej linii oporu i nie wzięli pod uwagę mojej pamięci do kiecek. Taka mała wtopa na początek.
Za to w środku... Dla mnie osobiście - zaskoczenie roku, a to za sprawą tłumaczenia - najlepszego od bardzo dawien dawna. Nie sądziłam, że jeszcze kiedyś takie w "harlequinie" zobaczę. Pod tym kątem "Sekrety księcia Winterbourne'a" to sama radość i przyjemność z czytania. Jednakowoż nieodmiennie mniej piękną stroną HRH pozostają niedoróbki redaktorskie, które w zestawieniu z wybornym przekładem Hanny Hessenmuller wprowadzają przykry dla oka dysonans. Na bukiecik z "Sekretów..." składają się: literówka, powtórzenia, błąd w nazwisku, brakujące litery oraz przecinki; odczułam też brak kilku spójników. Trudno nie przejść nad tym bez słowa komentarza, nawet jeśli pozostaję pod wrażeniem pracy tłumacza i gotowa jestem potraktować rzecz łagodniej. Ogólnie wygląda to tak: Świetny tłumacz, nietuzinkowy romans i redaktor-pupa. Ten ostatni bez większej szkody dla książki, na szczęście. Benson z weną i pomysłem nagina schemat do własnej woli tworząc oryginalny miszmasz pomyłek i nieporozumień: Małżeństwo księcia Winterbourne to gruzy i zgliszcza, żona oprócz niedorzecznych kaprysów stawia nieoczekiwane żądania, na domiar złego na problemy rodzinne nakładają się komplikacje natury - by tak rzec - zawodowej. Gabriel musi się nieźle napocić, by ogarnąć bałagan, który niezamierzenie ale sam narobił. Ku memu zdumieniu, Benson udanie łączy w zgrabną całość małżeńskie perypetie, miłosne podchody i aferę kryminalną stawiając w jej centrum księżnę Winterbourne i księcia-regenta. A wszystko to podane zostało zadziwiająco składnie. Bez fajerwerków i rzucania na kolana, ale jakoś tak swojsko i z wdziękiem. I wiecie, ten niezgorszy romansik ku memu zdumieniu się mi spodobał. Oczywista, że "Sekretom..." do dzieła sztuki pisarskiej daleko; w końcu to tylko pospolity, tani romans. Jednakże ja widzę w nim coś więcej. Bo jest w nim coś, co go wyróżnia, sprawia, że wyrasta ponad jemu podobne. Jest małą romansową perełką, która dzięki przekładowi Hessenmuller zyskała jakże szlachetną oprawę.