Słodka jak krew

Lubię książki o wampirach, gdzie akcja osadzona jest we współczesnych czasach. Np. książki Magdaleny Kozak (Nocarz, Renegat, Nikt). Dlatego sięgnąłem po tę pozycję.

"Słodka jak krew" Petry Neomillner to napisana lekkim językiem książka, którą czyta się szybko m.in. dlatego, że niesamowicie wciąga, czytelnik skleja się z akcją i trochę wchodzi w życie bohaterów. Dużo dobrego humoru, trochę subtelnej erotyki (ledwie zauważalnej), może bardziej wątek miłosny niż erotyczny. I oczywiście wampiry!

Fakt, że autorka niekiedy nie miała pomysłu na kontynuowanie opisu, czy sceny, ale trochę żałuję, że nie ma innych książek, bo napewno bym się skusił.

Przyjemna lektura, lekka, łatwa i przyjemna. Mam sentyment do tej książki. Może dlatego, że szukam takiej właśnie sympatycznej wampirzycy (w książkach!) ;)

Książkę oceniam na dobrą szybko się czyta jest dość ciekawa seks jest na porządku dziennym i nie znajdziecie w niej nic z romantyzmu zero wielkiej miłości seks to seks i nic więcej jest też picie krwi zabijanie wampirów i ludzi nie będę narzekała bo nie nudziłam się czytając ją ale też nie jest to jakaś rewelacja.

Nareszcie wampiry, są wampirami. I co może wydać się dziwne ale - ustrzeż je Boże - piją krew z ludzi! Wciągnęła mnie, podobał mi się brak skrupułów głównej bohaterki. Czyta się szybko i przyjemnie, książka raczej na jeden wieczór.

Tutaj nareszcie wampir jest wampirem, zabijanie na porządku dziennym, i nikt nie błyszczy w słońcu! Alleluja! Tak na serio to uważam że jest to całkiem dobra i ciekawa książka, cóż stoi na mojej półce to musi o czymś świadczyć :D

W histerii małolat wokół "Zmierzchu" ta powieść to solidny kubeł zimnej wody. Porządkuje określenie drapieżnik i ofiara. I bardzo dobrze - niech działa prawo "maskarady".

Super książka, czyta się szybko i przyjemnie. Wampiry to wampiry, miła odmiana po książkach podobnych do zmierzchu.

Bardzo przyjemnie się czyta, łatwa w odbiorze. Bardzo w stylu przygód Anity Blake