Somebody to Love. Życie, śmierć i spuścizna Freddiego Mercury’ego

Książka „Somebody to love”, jak głosi podtytuł, to historia życia, śmierci i spuścizny Freddiego Mercury’ego. Trzeba tu od razu mocno podkreślić, że autorzy biografii zajmują się osobą Mercury’ego, czyli artysty, muzyka i showmana, a nie Farrokha Bulsary (tak Freddie nazywał się przez pierwsze 20 lat swojego życia). Dzieciństwo, dorosłe życie prywatne, miłości, przyjaźnie i w ogólnie charakter Freddiego są potraktowane dosyć mało szczegółowo, są lekko zarysowane. Autorzy skupiają się bardziej na historii Queen, ich ciężkim starcie, problemach na trasach zagranicznych, przytaczane są wszystkie tytuły płyt, singli, opisywana jest praca nad każdą z płyt i jej promocją.
Druga historia, która odgrywa ogromną rolę w książce, to historia HIV i choroby AIDS. Autorzy zapoznają czytelnika z jej początkami, opisują skąd się wzięła, jak się rozprzestrzeniała, kiedy ją wykryto i co zrobiono, by zapobiec epidemii. Przytoczone są też reakcje społeczeństwa, co było wtedy dosyć istotną kwestią.
Również homoseksualizm można potraktować jako trzecią, osobą historię. Tutaj autorzy nie przytaczają, co prawda, historii od zarania dziejów, ale opisują szczegółowo jak ta orientacja seksualna była traktowana od czasów dzieciństwa po śmierć artysty.

Druga połowa książki zbiera te trzy historie w całość, mocno skupia się na Freddiem już po wykryciu choroby, przez co podkreśla nie tylko jego podejście, ale i walkę o życie, godność i swoją twórczość. Ta połowa jest bardzo naładowana emoc...

Wbrew temu, co czytacie na okładce to nie jest wyłącznie biografia Freddiego Mercury'ego. To kompleksowa opowieść o Freddiem, początkach całego Queen oraz biografia najstraszniejszego wirusa w dziejach ludzkości - HIV. To kilkaset stron niezwykłej podróży po muzycznym starcie zespołu i każdego z jego członków, a jednocześnie to dokument o wirusie, który sprawił, że ludzie zdali sobie sprawę z kruchości swojego swobodnego życia.

Co ważne, nie wypatrzyłam żadnych zakłamań w historii o Freddiem. Nie jestem znawczynią biografii frontmana Queen, jednak przedstawione tutaj fakty nie różniły się od historii opowiedzianej przez Jima Huttona w "Freddie Mercury i ja". Dla wszystkich wałkujacych temat brytyjskiej kapeli i nie tylko - polecam. Mimo, że to dość gruba księga to naprawdę dobrze się ją czyta i przedstawia naprawdę cały zarys czasów, w jakich przyszło tworzyć "Królowej".

Dodatkowo piękne wydanie - twarda oprawa, żółty papier... Czyta się z przyjemnością, choć przy fragmentach "biografii" AIDS cierpnie skóra...