Jest to pierwsza i jedyna - jak dotąd - antologia polskiej poezji religijnej z lat II wojny światowej. Na jej kartach pojawia się tamten czas w swoich dramatycznych kształtach, a zarazem nie brak wiary w moc, sprawiedliwość i opiekę Stwórcy. Głęboko zadumana liryka religijna, przejmujące utwory powstałe w więzieniach i obozach, proste strofy poezji żołnierskiej, różnorakie wiersze wigilijne - oto co wypełnia tę wzruszającą książkę, która jest nie tylko zbiorem tekstów literackich, niekiedy klasycznych, ale także swoistym dokumentem naszego losu narodowego.