Szaropolskie srebro.Wiersze ksie̜ży

Ks. Jan Sochoń określił swoją antologię jako „wiersze księży". To tytułowe dopowiedzenie ustawia ją jakby w opozycji do pierwszego tego rodzaju wyboru tekstów poetyckich, „Słowa na pustyni", który został wydany w 1971 r. w Londynie przez Oficynę Poetów i Malarzy. Wybór nazwał wówczas jego autor, ks. Bonifacy Miazek, „antologią poezji kapłańskiej". Czy istnieje „poezja kapłańska"? Na podstawie jakich kryteriów można ją wyodrębniać?' Myślę, że jest to poezja szukająca swego spełnienia w warstwie tematyczno-osobowej: rzecz o specyficznycn aspektach życia kapłańskiego lub też wypowiedź o świecie - z wnętrza kapłańskiego doświadczenia. Z jednej strony jest poszerzeniem, ale z drugiej - ograniczeniem przeżyć. Określa ją krąg sakramentalnego powołania.