Opinia na temat książki Szklane skrzydła motyla

„Szklane skrzydła motyla” Katrine Engberg to drugi tom cyklu o śledczych Jeppe Kørner i Anette Werner, którego akcja rozgrywa się w Kopenhadze. Ja zaczęłam lekturę oczywiście od tego tomu i wydaje mi się, że przez to z początku trochę się w fabule gubiłam – narracja przedstawiona jest z punktu widzenia sporej ilości postaci, a że każda z nich była dla mnie nowością, to trudno było naraz ich wszystkich spamiętać. Później jednak, gdy zapamiętałam kto jest kim, było dużo lepiej. O autorce mówi się, że dobra jest w portretach psychologicznych postaci i w zgrabnym spinaniu wątków fabularnych. I w sumie muszę przyznać temu stwierdzeniu rację – postacie faktycznie są bardzo wiarygodne, najbardziej udane są panie – zarówno Anette, która właśnie została matką i prawdopodobnie cierpi na lekką depresję poporodową, jak i Esther, starsza pani, bardzo żywiołowa i energiczna, jednak walcząca z depresją. Co do wątków, to przez rozpisanie akcji na tyle postaci, są one dosyć zagmatwane, ostatecznie jednak ładnie spajają się w całość, wszystko do siebie pasuje. Atmosfera panująca w powieści też jest ciekawa – jest dosyć mroczne, duszno i mglisto. Intryga kryminalna oczywiście finalnie mocno zaskakuje. Ostatecznie muszę przyznać, że jestem zadowolona z lektury, choć nie była to lektura nieodkładalna. To po prostu dobry, mroczny, skandynawski kryminał. Myślę, że chciałabym jeszcze kiedyś coś z tej serii przeczytać.