Antologia prac badaczy z tartusko-moskiewskiej szkoły semiotycznej. Otwiera ją „autoprezentacyjny” artykuł Borisa Uspienskiego, ukazujący miejsce semiotyki sztuki wśród całości tematów badawczych szkoły. Dwa następne teksty – Gasparowa i Łotmana – dotyczą ogólnych problemów sztuki, widzianych okiem semiotyka, a dalsze prace poruszają się już w kręgu zagadnień odnoszących się do konkretnych rodzajów sztuk.