Szukając siebie. Zbyt wiele

Czytając "Szukając siebie" zastanawiałam się ile człowiek jest w stanie unieść bólu i cierpienia na swoich barkach? Aleks pokazał że bardzo dużo ....ale los uważał że to za mało.
"Zbyt wiele" to dalsze losy Aleksa, który właściwie w cierpieniu dotknął już dna. Dzięki pomocy walczy o to, aby się od niego odbić i stanąć twarzą w twarz z przeszłością. Walczy o samego siebie.
Kolejny raz dostałam niesamowitą historię która niesie w sobie nadzieję, kolejny raz dostałam sporą dawkę różnorodnych emocji, kolejny raz nie mogłam się oderwać.
Bartłomiej Bartoszyński pisze w tak realistyczny sposób, iż miałam wrażenie że to wydarzyło się naprawdę, czułam wszystkie emocje bohaterów.
Dzięki zwrotom akcji przez powieść się płynie, a czas nie ma znaczenia.
Nie myślcie że w niej jest tylko ból i cierpienie, absolutnie nie, są też radości, małe i duże.

Ta powieść nie pozwoli szybko o sobie zapomnieć. to jest emocjonalny rollercoaster. Bardzo polecam!!!
Tym bardziej że dzięki wydawnictwu WasPos macie dostęp do obu tomów.

Spotkałyśmy się z Polą w połowie drogi. Miejsce, które uwielbiam 😍 Przy okazji, chciałyśmy zrobić trochę zdjęć na bookstagram. Podzieliłyśmy się książkami, które mamy obie, tak żeby dźwigać mniej, zdjęć mieć więcej ;)
-Ja bym chyba chciała Bartka zacząć czytać w drodze. Mam jeszcze wprawdzie Damiana, ale to nie są opowiadania na czytanie w pociągu.
-No to Ty weź Bartka i Muzę, ja wezmę pozostałe.

Nie zaczęłam czytać w pociągu. Po przetuptaniu sporej ilości kroków, rozstałyśmy się z Polą po 18ej. Dotarłam do Poznania i stwierdziłam, że potuptam jeszcze z Zachodniego na Górczyn.
Teraz wyjęłam książkę.
Tup tup, czytu czytu.
To był piękny dzień, gorący. Wieczorem wciąż było około 30 stopni lub nawet więcej.
Idę.
Czytam prolog.
I jest mi zimno.
Mam ciarki.
W tych 30 stopniach.
Bartek przywala swoją historią. Jebut! Aleks przeszedł naprawdę sporo. Sporo złych rzeczy, trudnych, powodujących, że traci się sens dalszego istnienia...
Zostajemy przywaleni emocjami, bólem, rozpaczą, cierpieniem. Bum, bum!
Ale to dobrze, bo no właśnie, "tacy ludzie są wśród nas. Lecz my ich nie zauważamy, bo jesteśmy zajęci własnym życiem".
Zauważmy.
Nie zamykajmy oczu.
Nie przywalajmy jeszcze bardziej.

Zaznaczyłam w tej książce kilka naprawdę fajnych cytatów, ważnych, prawdziwych.

"Człowiek nie jest workiem, do którego można pchać wszystko. W końcu ciężar będzie zbyt duży i płótno się rozerwie. Rozumiesz to?"
...

"Zbyt wiele" to tytuł, który idealnie opisuje to, co spotkało młodego bohatera. Książka pełna emocji i ciężkich momentów. Debiut, który zdecydowanie warto przeczytać!

Głównym bohaterem książki jest Aleks, który właśnie kończy szkołę i zamierza powiedzieć swojej przyjaciółce, że jest w niej zakochany. Dochodzi wieczór, który ma odmienić jego życie. I rzeczywiście tak będzie, jednak los odwróci jego życiową kartę nie tak, jak się tego spodziewał.

Sam opis na okładce zapowiadał, że nie będzie łatwo, a najczulsze struny człowieka zostaną poruszone. I dokładnie tak było.

Trudno wyobrazić sobie ile życiowych tragedii może spotkać jednego człowieka. Życie nie jest łaskawe, jednak Aleks stara się poradzić sobie z bólem na różne sposoby. Czy udane? A może kontrowersyjne?

Nie da się go nie lubić, choć nikt z nas nie chciałby stawiać się na jego miejscu.

Ciekawa kreacja bohaterów, różnorodność i realność opisanego świata. Ta historia mogła się wydarzyć u naszego sąsiada lub członka rodziny. Realistyczna i skłaniająca do przemyśleń. Cytaty, które zawsze wyłapuję i zapamiętuję, uzupełniają chwile refleksji. Znajdziesz ich tutaj mnóstwo.

Aleks pokazuje każdemu z nas, że nawet najtrudniejsza sytuacja jest do przejścia, a wokół nas zawsze znajdzie się ktoś, kto wyciągnie do nas rękę i będzie chciał wyciągnąć z najgorszych chwil życia.

Zdec...

Dzięki uprzejmości @bartlomiej.bartoszynski @waspos mogłam przeczytać książkę "Zbyt wiele". Muszę Wam napisać, że jest to bardzo emocjonująca i wzruszająca historia, która mogła przydarzyć się każdemu człowiekowi niezależnie od wieku i płci.
.
Zakończenie roku, wakacje, impreza i tragedia. W jeden wieczór życie Aleksa zamienia się w koszmar, z którym nie może sobie poradzić.
❗"Bo czy istnieją słowa, które są w stanie zmniejszyć ból po stracie?"
❗"Człowiek nie ma pojęcia, na ile kawałków może mu się rozpaść serce zaledwie w ciągu kilku dni. Nikt nie wie, jak boli strata - dopóki coś cennego nie zostanie mu odebrane."
.
Aleks może liczyć na wsparcie i miłość ze strony rodziny swojego przyjaciela, Adama i przyjaciółki Anny, która jest dla niego bardzo ważna.
.
Żal, tęsknota, depresja nie mija. Chłopak postanawia wziąć życie w swoje ręce. Nie każde wybory są dobre i odpowiednie.
❗"Człowiek ciągle staje przed wyborami i zawsze wiąże się z nim jakieś ryzyko. Nic nie jest przecież proste. Wszystko, co robimy, niesie ze sobą konsekwencje."
Aleks zaczyna sięgać dna, wpada w coraz większą spiralę niemocy, depresji i koszmarów, które go męczą i nieustannie powracają. Potem pojawia się ONA, która staje się dla niego całym światem. Jak będzie wyglądała relacja Aleksa z Naomi? Jedno jest pewne, oboje są podobni do siebie i łączy ich wiele... Co takiego?
❗"w życiu staramy się walczyć o marzenia, o rodzinę, o miłość. Walczymy o wszystko, co je...

"Szukając siebie" i "Zbyt wiele" - Bartłomiej Bartoszyński, dwa tomy w jednej książce.

Jak wiele cierpienia może znieść jedna osoba? Ile tragedii może spotkać tego samego człowieka? Dlaczego niektórzy w życiu mają znacznie trudniej? Jak jedna chwila może zmienić całe nasze życie?

Alex Blackwood kończy szkołę i marzy o studiach. Chciałby pomagać innym, ale wie, że nie będzie to łatwa droga, jeśli się już na nią zdecyduje i uda mu się dostać na wymarzoną uczelnię. Tymczasem teraz jest pora na imprezę z okazji zakończenia szkoły, którą organizuje jego sąsiad i najlepszy przyjaciel - Adam. Ten jeden wieczór ma zmienić wszystko - Alex chce wyznać uczucia swojej miłości. Nie przypuszcza jednak, że będzie to najgorszy dzień jego życia, a to dopiero początek... Tragedia, która go spotka, na zawsze zmieni jego życie.

Z czasem Alex podejmie decyzję, którą trudno będzie zrozumieć jego najbliższym. Jednakże każde nasze działanie pociąga za sobą nowe możliwości lub konsekwencje. Jesteśmy kowalem swojego losu, ale nie na wszystko mamy wpływ. Czy Alex będzie potrafił za każdym razem poskładać swoje życie na nowo?

"Szukając siebie" i "Zbyt wiele" to historia o tym, jak jedna chwila może zmienić nasze życie, jak ciężko radzić sobie ze stratą, jakie znaczenie mają w naszym życiu prawdziwi przyjaciele, jak zmienia się perspektywa, gdy na jaw wychodzą skrywane tajemnice, czy człowiek zasługuje na poznanie prawdy i kto może o tym w jego imieniu decydować. ...

Gdy zaczęłam czytać tę książkę z poczatku wydawała mi się napisana językiem troszkę męczącym,bardzo skrupulatnie opisany każdy gest, każda myśl. Ale z czasem zrozumiałam że musi tak być bo chodzi o wszystkie uczucia, a tych w książce autor dał bardzo dużo. Przytłaczająco dużo. W pewnych momentach miałam ochotę wyć razem z Aleksem, cieszyć się, a nawet dostać furii.
Ksiazka nie jest typowym romansidłem patrząc na okładkę. To historia życia Aleksa który prosto mówiąc ma pecha jak cholera. Rodzice, Dziewczyna, jeszcze raz rodzice, to wszystko zlamało by nie jednego z nas. Mnie pobudziło do refleksji.
Historia naszego bohatera skłania do wielu przemyśleń. Jest ona o miłości, stracie bliskich osób, której towarzyszy ból. Aleks musi pokonać te wszystkie demony by wyjsc na prostą czy mu się uda?

Pan Bartosz włożył w te książkę mnóstwo pracy i dużo serca. Książkę czyta się szybko, akcja toczy się swoim tempem ale zawsze coś się dzieje. Pojawiają się ciekawe postacie które wnoszą do książki, tajemnice, mądrość lub humor. Jest dużo refleksji które można znalesc w każdym rozdziale.
Zakończenie pierwszej części czy zaskakujące? Wiedziałam że bohaterowi ciężko będzie sobie poradzić z kolejna częścią.
Zakończenie drugiej? Cóż miałam nadzieję na to że będzie bardziej wyjaśnione co dalej. Ale może autor zostawił nam troszkę tego żebyśmy sami sobie dopowiedzieli z resztek informacji koniec jaki nam się podoba?

"Bo miłości nie można ...

Dwa tomy historii Aleksa zamknięte w jednej książce. Opowieść o chłopaku, który miał wszystko i wszystko stracił. Historia cierpienia, bólu, żałoby i wstawania z kolan. Fabuła nie łatwa, ale pokazująca, że zawsze jest nadzieja.

Aleks Blackwood to młody chłopak, którego poznajemy w momencie kończenia szkoły. Jak większość rówieśników ma plany na przyszłość, obawy przed rozstaniem z przyjaciółmi i skrywane uczucia, które chciałby wyjawić tej jedynej.
Jeden wieczór zupełnie to zmienia. Od tego wieczoru nic już nie jest takie samo, a konsekwencje straty chłopak odczuwać będzie już zawsze.

Ucieczka właściwie bardziej przed samym sobą niż bliskimi, próba rozpoczęcia na nowo i uwolnienia się od bólu i pustki- te pragnienia przyświecają Aleksowi, kiedy podejmuje decyzję wyjazdu.

W pozbieraniu się pomaga mu Naomi, która staje się światłem w ciemności jego życia. Jednak i tutaj los dotkliwie doświadczy bohatera- czy to już będzie zbyt wiele dla jednej osoby?

Książka jest bardzo nasycona emocjami. Osobiście podobało mi się odkrywanie ich z punktu widzenia mężczyzny. Chłopaka, który analizuje własne uczucia, nie wstydzi się łez i walczy z własnym bólem. Przeżywanie przez Aleksa żałoby jest procesem, w którym mu towarzyszymy. Widzimy jak wstaje i jak upada. Jak wątpi, ale i jak zaczyna wierzyć.

Aleks pokazuje czytelnikom, że "człowiek nie ma pojęcia, na ile kawałków może mu się rozpaść serce w ciągu kilku dni. Nikt nie wie jak boli str...

"Zbyt wiele" to powieść, która już w zapowiedziach mnie zainteresowała. Dobre opinie, które kipiały pochwałami utwierdzały mnie w tym, że muszę ją przeczytać!

Dużo tutaj smutku, przygnębiających uczuć i walki z samym sobą. Alex ma ciagle pod górę, ciagle tonie w żałobie, takiej emocjonalnej, po tym co mógłby mieć, jednak los zadecydował inaczej. Rozumiem dlaczego ta powieść wzbudza emocje, zmusza do płaczu i skłania do refleksji. Autor fajnie pokazał kruchość życia, kruchość chwili i nadał jej taki namacalny obraz. Przez całą książkę łatwo współczuć młodemu chłopakowi, ktory miota się między tym co powinien, a tym co czuje.

Chciałam żeby ta książka podobała mi się bardziej. Napisana zgrabnie, w dobrym stylu, jednak na mnie działała ogromnie przygnębiająco. Nawet momenty radosne były przesycone atmosferą nieuniknionej katastrofy. Czuć było wiszące w powietrzu napięcie. Liczyłam na odrobinę nadzei, jakiś promyk optymizmu. Nie oznacza to, że ta powieść mi się nie podoba, bo tak nie jest, jednak może w innym czasie, trafiła by do mnie bardziej? Dla mnie było jednak tego smutku zbyt wiele.