Opinia na temat książki Szum

„W zbrodniach głównymi bohaterami są najczęściej emocje; to one wiodą zarówno morderców, jak i ofiary”.

Najpierw zaszeleściło, teraz zaszumiało..
I znów Alicja Grabska, charyzmatyczna, rasowa dziennikarka z niebywałą intuicją, kobieta, którą naznaczyła przeszłość na zawsze zmieniając koleje jej losu i Oskar Korda, konkretny i skuteczny glina z krwi i kości ozdobiony bliznami nie tylko na ciele, ale i duszy – chcąc nie chcąc stają się teamem.
Przed nimi niełatwy pojedynek z czającym się wokół Trójmiasta złem, „niepozornym, bezdusznym, rozciągliwym jak guma”. Złem, które „oblepia, brudzi, przywiera” i pochłania wszystko wokół. Tworzy mleczny, matowy, zmącony obraz bez ram..
Gdy miastem wstrząsa zaginięcie nastolatki, córki prominentnego polityka – sprawa od razu zostaje potraktowana priorytetowo. A gdy wszystko zaczyna wskazywać, że dziewczyna znalazła się w niebezpieczeństwie, a sprawa zaczyna niepokojąco przypominać podobne zaginięcia innych dziewczyn – nie wróży to dobrze..
Pozornie niepasujące do siebie elementy, kilka przypadków, łudząco podobnych zbiegów okoliczności – okazują się być tropami rysującymi mapę zbrodni..

„Szum” to klimatyczny i porywający thriller kryminalny. Ciekawy, zaskakujący, poruszający niezwykle ważne problemy, pokazujący schematy, definiujący ludzkie potrzeby i obnażający słabości. Autorka dotyka trudnej tematyki, zapuszcza się w bardzo delikatne rewiry psychiki młodych ludzi – surowych dla siebie samych, uwięzionych w swoim ciele, spragnionych akceptacji, podatnych na manipulację, otwartych na nowe, żadnych wrażeń, próbujących odnaleźć się w świecie pełnym noszących piękne maski potworów, którzy tylko udają ludzi.

Polecam.