Szyfr Szekspira

Autorka jest doktorem literatury angielskiej i amerykańskiej, a nie pisarką książek przygodowych. I to się czuje podczas lektury. Dużo w niej ciekawych faktów i informacji, ale podanych bez kontekstu, bez wyjaśnień - autorka dobrze wie, o czym pisze, ale zapomina o tym, że czytelnik nie jest absolwentem literatury angielskiej i czasem potrzebuje wyjaśnień, ukazania kontekstu. Akcja jest bardzo ciekawa i nowatorska (coś mi mówi, ze jest tym dla szekspirologów, a przede wszystkim stratfordczyków, czym "Kod Leonarda da Vinci" dla katolików:):)), ale zbyt pogmatwana, niejasna, nie wyjaśniana do końca. Nie żałuję jednak, że ją przeczytałam, bo dowiedziałam się o kilku rzeczach, o których nie miałam pojęcia, m.in. o istnieniu stratfordczyków i oxfordianów, czyli dwóch frakcji spierających się ze sobą, kim naprawdę był Szekspir. Już jakiś czas temu przyszło mi do głowy, że dramaty Łabędzia znad Avonu są bardzo erudycyjne, zawiera się w nich wiedza na wszelkie tematy, poza tym autor znał nie tylko literaturę wielu krajów, ale także kilka języków, znał się na dziedzinach dostępnych w XVI i XVII wieku tylko arystokracji. Skąd o tym wszystkim wiedział i to wszystko znał prosty chłopak ze Stratford, syn rękawicznika? Ale nie skupiałam się na tym myśleniu. Teraz dowiedziałam się, że znawcy literatury spierają się o to od wieków. Niektórzy przypisują autorstwo sztuk Francisowi Baconowi, inni, właśnie oxfordianie, księciu Oxfordu, a stratfordczycy bronią Szekspira. Fascynujące!! ...

Hmmm... w sumie taka sobie. Patent Brown'a: kultowa, acz tajemnicza postać (Szekspir), współczesna seria malowniczych morderstw i zagadka wszechczasów do rozwiązania. Oraz oczywiście postać zmarłej mentorki, za głosem i skąpymi wskazówkami której podąża główna bohaterka. Jej sojusznicy zmieniają się w prześladowców, a prześladowcy w dobre duchy, ale jest to do bólu przewidywalne. Właściwie nie wiem, dla kogo ta książka: dla miłośników sztuk Szekspira byłaby zapewne zbyt siermiężna, a z kolei dla osób, którym z niczym nie kojarzy się "Hamlet", "Tytus Andronikus", ale także renesansowa Anglia, mogą się nieco pogubić w "zawiłości" intrygi i stracić tę odrobinkę wyrafinowania obecną w książce. Ale nie o to chodzi. Chodzi o papierowość postaci i ogólny brak polotu, a także brak wyobraźni, czy być może literackiej odwagi, by dociągnąć do finału główny wątek tej powieści. Co smuci, bo kto miałby to zrobić, jeżeli nie doktor z zakresu litaratury angielskiej biorąca się za pisanie komercjalnej, nie uwiązanej akademickimi ograniczeniami powieści? Generalnie nie polecam, nie odradzam.

Przeciętna. Akcja, owszem, może ciekawa, jest parę zwrotów, które sprawiają, że lektura się nie dłuży, ale sam temat Szekspira, który nie napisał swoich prac, był kobietą, Francuzem, Rosjaninem, a tak naprawdę napisał wszystko "przez przypadek", nie bardzo przypadła mi do gustu, bo jest za często, za powszechnie powielana. Poza tym ludzie szukani przez wywiady dwóch krajów poruszają się po świecie, latają samolotami, wędrują w jedną i drugą i nikt ich nie łapie.Bajka dla dorosłych.

Książka bardzo dobra. Bez porównania z Brownem - dwa całkiem różne typy. Książka "trzyma", dużo informacji o Szekspirze - dużo ważnych i szalenie ciekawych, dobre opisy (postaci, akcji, opis detali istotnych). Autorka, J.L. Carrell jako doktor literatury angielskiej, dla przybliżenia historii dzieł Szekspira posługuje się językiem prostym ale barwnym. Dla wielbicieli (ale nie tylko) literatury o literaturze - szczerze polecam!

Świetna!! Autorka miała doskonały pomysł, a książka na dodatek trzyma w napięciu aż do samego końca. Zgodzę się z poprzednikami, że miejscami jest za dużo nowych nazw, przez co łatwo się zgubić i czasami trzeba wracać do niektórych fragmentów. Temat dużo bardziej interesujący moim zdaniem, niż ten w "Kodzie Leonarda...", ale może to też dlatego, że sama uwielbiam Szekspira, przez co jest mi bliższy sercu.

Gdy ktoś mnie pytał o czym jest ta książka odpowiadałam, że to coś na kształt Kod Leonardo da Vinci tylko związane z Szekspirem. Wiele zwrotów akcji niejednokrotnie mnie zaskakiwało. Jest wiele informacji, wiele wątków związanych z XVII wiekiem i chyba tu miałam największy kłopot w poukładaniu sobie tego wszystkiego. Książka warta przeczytania.

"Szyfr Szekspira" to jedyna książka której nie przeczytałam do końca. Autorka miała ciekawy pomysł na fabułę chociaż nieoryginalny. Akcja jest tak zawiła i zamotana, że czytanie mnie męczyło i nużyło. Ogrom postaci przytłacza, bywało że traciłam orientacje kto jest i kim i skąd się wziął. Mocno rozczarowałam się tą książką.

Czytało się przyjemnie, aczkolwiek "Kod" był zdecydowanie lepszy, jeżeli już mam porównywać te dwie książki. Po prostu w połowie całej intrygi pogubiłam się z tymi wszystkimi postaciami, która którą goniła, która którą szpiegowała i czytała cudze listy. Niemniej na nudny wieczór się nadaje.

Straciłam tylko czas... Lektura nie dla mnie, może i akcje mnie trochę zaciekawiła i wciągnęła, ale pogubiłam się w nadmiarze, w sumie niepotrzebnych informacji... Dla wielbicieli Szekspira - perła

Nie bede sie rozpisywac bo zrobila to tortoise84;) wiec pozostaje poprzec, cos na modle kodu da Vinci i naprawde mozna sie pogubic jesli nie interesuje sie z czasami elzbietanskimi...

Książka ogólnie fajna, ale nawał postaci i wątków historycznych, które były ze sobą powiązane na rozmaite sposoby, powodował, że stawała się nużąca.

zgadzam sie z przed mowca. Zdyt duzo niepotrzebnych informacji. Akcja wciaga momentami....jak dla mnie to kod leonarda da vinci o ...szekspirze ;)

Pomimo natłoku postaci i faktów książkę czyta się przyjmie, daje nam pełen relaks i pobudza wyobraźnię. Polecam.

Tylko Szekspir utrzymuje tę książkę w całości, reszta po prostu się sypie. Nie polecam BARDZO. Niedobra.