Wydaje się, że tak niedawno Wisława Szymborska odbierała Nagrodę Nobla ( 1996 rok) a tu już 1 lutego 2022 roku będzie 10 rocznica śmierci poetki.
Ta książka ukazuje nam Szymborską na przestrzeni całego życia, kobietę skromną, inteligentną, nieco skrytą, ale też duszę towarzystwa, organizatorkę gier i zabaw, z niesamowitym poczuciem humoru. Jeśli się z kimś zaprzyjaźniła to na całe życie, dbała o podtrzymywanie kontaktów, prowadziła obszerną korespondencję. Ceniła spokój i uregulowane życie. Nie rozstawała się z papierosami mimo, że przez kilka miesięcy leczyła gruźlicę. Na szczęście skutecznie.
Poznając życie poetki, poznajemy także losy literackiego środowiska w Krakowie, bo tam Szymborska mieszkała przez całe życie.
Polecam lekturę, czyta się jak beletrystykę.