Talvisota 1939–1940. Działania powietrzne podczas wojny sowiecko-fińskiej

Sowiecko-fińska wojna zimowa (fin. Talvisota, ros. Zimowaja Wojna) znana jest przede wszystkim jako konflikt, któremu rozstrzygnięcie przyniosły działania lądowych komponentów walczących stron. Trudno polemizować z tym stwierdzeniem, chociaż podczas wojny miały również miejsce zmagania w powietrzu, które wprawdzie nie zadecydowały o jej wyniku, ale charakteryzowały się znaczną dynamiką działań oraz zaangażowaniem ogromnych (zwłaszcza po stronie sowieckiej) sił i środków. Lotnictwo fińskie zaś, podobnie jak wojska lądowe tej małej skandynawskiej republiki, zapisało piękną bojową kartę w historii. Uporczywą i skuteczną walką, z dysponującym przygniatającą przewagę liczebną przeciwnikiem, wniosło bardzo duży wkład w ocalenie suwerenności państwa.
Na temat wojny zimowej napisano już bardzo wiele. Ogromna część literatury, traktującej o tym fascynującym wydarzeniu historycznym, powstała oczywiście w Finlandii, a także w Szwecji, w kraju, który udzielił wtedy swemu wschodniemu sąsiadowi znaczącej pomocy tak wojskowej, jak i dyplomatycznej. Okoliczności związane z tym najważniejszym, oprócz uzyskania niepodległości, wydarzeniem dziejowym stanowią dla Finów niezwykle istotny składnik ich narodowej tożsamości i powód do dumy. Finlandia stała się przecież jedynym państwem, które oparło się (ponosząc jednak straty), zaborczej polityce prowadzonej przez ZSRS, który razem z III Rzeszą, na przełomie lat trzydziestych i czterdziestych XX wieku brutalnie zakłócił niełatwy, ale pokojowy byt narodów EuropyŚrodkowo-Wschodniej...