Opinia na temat książki Taśmy rodzinne

Gdy czytałam opinie dotyczące „Kultu” Orbitowskiego, natrafiłam na stwierdzenie, że jeśli chce się poczytać opowieść o schyłku XX wieku w Polsce, to warto sięgnąć po „Taśmy rodzinne”.

Cóż mogę powiedzieć – osoba która to napisała, miała całkowitą rację. Cała powieść toczy się dwutorowo – z jednej strony mamy czasy współczesne i Marcina Małysa, niespełnionego artystę, z bogatego domu, który tonie w długach i nie za bardzo wie, co zrobić ze swoim życiem. Z drugiej – są to retrospekcje, „taśmy rodzinne”, które sięgają aż do dzieciństwa ojca głównego bohatera.

Maciejowi Marciszowi świetnie udało się oddać klimat przemian gospodarczych w naszym kraju, zachłyśnięcia się Zachodem. Szybkie bogacenie się, które degenerująco wpływa na rodzinę, bo przecież pieniądze to nie wszystko. Autor szafuje nazwami marek produktów, które jawiły się ludziom jako obietnica lepszego życia, tworzy to klimat, przenosi do czasów minionych, kiedy nie byliśmy jeszcze znudzeni dostępnością wszystkiego.

„Taśmy rodzinne” to wnikliwe studium rodziny, w której dramaty jej członków pozostają w czterech ścianach domu, tak aby nikt z zewnątrz nie zobaczył rys na tym pięknym obrazku.

Bardzo spodobał mi się styl pisania Autora, jego dojrzałość, a także zmysł obserwacji i odwzorowania rzeczywistości. Gorąco polecam.