Więźniarką Shardara Mocarnego jest Aaricia, żona Thorgala. Bohater decyduje się wyprzedzić wikingów pod wodzą Galathorna, idących z odsieczą i samemu wyzwolić swoją ukochaną. Obserwując okrutny tryumf rycerzy tyrana, którzy rozgromili morski sukurs wojaków Jorunda Byka, Thorgal wykorzystując nieuwagę strażników, ostrożnie przedostaje się do zamku. Jego roczny syn, imieniem Jolan, był wykorzystywany przez czarownika Shardara – Helgita, do magicznych eksperymentów mających wyłonić przeciwników władcy. Shardar znużony władzą wydaje ostatnią wielką ucztę dla swoich dworzan na cześć pierwszego zwycięstwa. Poddając zatrute pożywienie spiskującej straży, baronom i innym waszmościom oddaje bezkrwawo królestwo swemu kuzynowi, Galathornowi. Następnie uprowadza Aaricię wraz z zawiniętym w koc jej synem i podziemiami próbuje wydostać się z pałacu. Thorgal rusza w pościg napotykając na drodze różnorakie pułapki. Shardar przechytrzony przez żonę Thorgala, która ukryła syna w pałacu, bierze ją jako zakładniczkę wieszając na gałęzi drzewa na urwisku. Władca ginie w niefortunnym wypadku podczas swojego planu zmuszenia księżniczki wikingów do oddania Jolana. W upadającym Brek Zarith życie utracił i Jorund Byk, którego zgubiła zachłanność. Galathorn stał się nowym panem zamku, zaś Thorgal, podziękowawszy za propozycję zamieszkania w pałacu, wraz z Aaricią oraz ich synem ruszył w drogę powrotną na północ.