U Pana Boga pod gruszą

Zawsze zazdrościłam ludziom mocnej wiary, bo myślę, że mają dzięki niej łatwiejsze życie – nie w takim sensie, że nie spotykają ich trudności, ale dlatego, że one ich nie zrażają. Bo ludzie ci wiedzą, jak sobie z nimi radzić i potrafią znaleźć wytłumaczenie dla wielu sytuacji – mając w odwodzie Najwyższego i Jego pomoc. Tak, mówię to całkiem serio. Zawsze zazdrościłam ludziom mocnej wiary i podziwiałam ich z tego powodu, ponieważ sama takiej wiary nie mam. Choć chciałabym mieć.
O tym jest ta książka. Piękna książka – i nierealna. To utopia. Ułuda, choć tak bardzo urzekająca.
Zebrano tu kilka typowych historii i problemów mieszczących się w obrębie – nie wiem, jak to nazwać – chrześcijańskich dylematów? Bohaterowie to ludzie w różnym wieku, wierzący prawdziwie od zawsze lub nawróceni pod wpływem różnych przeżyć. Śmiertelna choroba, różne postacie wykluczenia, umysłowa i fizyczna niepełnosprawność dziecka (oraz związana z tym pokusa aborcji) alkoholizm i jego tragiczne konsekwencje, próby samobójcze, poszukiwanie własnej tożsamości, groźba kazirodztwa, wreszcie homoseksualizm. Z każdej opresji ratuje Bóg. Wystarczy tylko uwierzyć i oddać Mu całkowicie siebie i swoje istnienie. Funkcjonowanie gospodarstwa agroturystycznego Heleny, w którym życiowi połamańcy zaczynają wszystko od nowa, to także Jego zamysł. Zastanawiam się, jakiej siły serca i umysłu oraz jakiego wsparcia z Góry potrzeba, żeby uporać się z którymkolwiek ze wspomnianych problemów – i jestem w stanie uwier...

Tytuł książki skojarzył mi się ze znaną trylogią filmową Jacka Bromskiego.
Może nie jest zabawnie ale za to swojsko i sielsko jak to na wsi.
Pola cisza i gospodarstwo agroturystyczne prowadzone przez przemiłą
" maciotkę" Helenę, gdzie znajdują schronienie życiowi rozbitkowie. I to zarówno ludzie jak i zwierzęta. W takim miejscu gospodyni ma czas na rozmowę z drugim człowiekiem, gdzie odpoczywa ciało i dusza.
Autorka stworzyła wyjątkowe miejsce, każdy tu znajdzie dla siebie zajęcie i sposób jak dopłynąć do brzegu. To jest Nowa Biała i jest coś jeszcze modlitwa. Nic w życiu nie dzieje się bez przyczyny, może dlatego ta książka trafiła w moje ręce. Potrzebowałam historii, która podniosłaby mnie na duchu. Nawet jeżeli nasze życie rozpadnie się na tysiące kawałków, można poskładać je na nowo. nie będzie tak samo bo to niemożliwe ale może być w miarę normalnie tylko trzeba znaleźć lub dostrzec swoje miejsce na ziemi.
Może niektórych czytelników odstraszy temat wiary zwłaszcza, że na samym początku pojawia się modlitwa " Koronka do Miłosierdzia Bożego " ale ta powieść nie jest typowo literaturą chrześcijańską tu religijność bohaterów wpleciona jest w główną historię. Ale wiara czyni cuda i nie ważne z jakim problemem w życiu trzeba się zmierzyć, siła wiary i modlitwy potrafi natchnąć optymizmem.
Wyciszyłam się przy lekturze książki i rozkoszowałam się klimatem tego miejsca gdzie rządzi spokój miłość a czas płynie inaczej.
Polecam każdemu wierzące...