Ucałuj ją ode mnie

Wszyscy powinni iść na terapię.

Fajna zabawa kalką, spędziłam czas z czymś, czego pół życia potrzebowałam, ale. Dlaczego wszystkie lesbijki, które spotykam w literaturze i które znam, są tam beznadziejne? XD Pierwsza kobieta, która przy mnie nie będzie bawiła się w „chcę, ale nie mogę, ale chcę, ale nie wiem“ zostanie moją żoną. Ta powieść pomogła mi zdecydować xD

Otaczam się w Queerowym społeczeństwie nie od dziś, książka jest prosta, ma wiele stereotypów i standardowy romantyczny koniec.Niemiłosiernie mnie irytowały postacie, każdy miał problem- większy lub mniejszy co sprawiało że książka była aż przytłaczająca. Co drugi rozdział bohaterki chciały być razem żeby w kolejnym rozdziale się unikać. Jak na osoby po 25 roku życia to aż żenujące. Stereotypy aż się wysypują z książki - wielogodzinna pierwsza randka i on razu pewność że to miłość życia, zabawka w kotka i myszke głownych bohaterek jak ich pozostałych bohaterów. Nawet nie wiem dla kogo ta książka mogłaby by być dobra we względu że dzieci odpadają (treści erotyczne). Dla nastolatków Queerowych w tzw ''szafie'' też słabo przedstawiona lektura.Nic nie wniosła ta książka.

Ellie dostaje wymarzoną pracę, przeprowadza się do większego miasta i wydawać by się mogło, że jest na dobrej drodze do sukcesu. Los jednak bywa przewrotny, dziesięcioletni plan na odniesienie sukcesu wali się w drzazgi, miłość życia łamie jej serce, szef wyrzuca ją z pracy a portfel piszczy z biedy. Nie jest różowo, oj nie.

Ucałuj ją ode mnie to przynajmniej według opisu ciepły queerowy romans, który podnosi na duchu i otula jak kocyk?

Czy tak właśnie jest?

Cóż, po przeczytaniu książki mogę stwierdzić, że nie całkiem. Od samego początku mam problem z klasyfikacją tej powieści: na obyczajówkę zbyt dużo w niej romansu, a jak na romans jest zbyt przeintelektualizowana. Głowna bohaterka - Ellie – pochodzi z patologicznej rodziny z nieobecnym ojcem i matką na wiecznej imprezie. Poza nieodpowiedzialnymi rodzicami nie ma nikogo, więc od dziecka musi radzić sobie sama. Ucieka w sztukę by choć na chwilę oderwać się od rzeczywistości, nic dziwnego więc, że wybiera studia i ścieżkę kariery związaną ze swoją pasją. Oczywiście ledwo wiąże koniec z końcem, więc chwyta się dorywczych prac i w zasadzie na nic nie ma czasu, a jednak wypowiada się jak dziedziczka z inteligenckiego domu o wiekowych tradycjach naukowych, która od najmłodszych lat zaczytuje się w dziełach wielkich filozofów. Powiedzmy sobie szczerze trochę to zgrzyta przy czytaniu ale nie jest to jakaś wielka tragedia.

Kolejną r...

Ellie rok temu miała wymarzoną pracę. Rok temu, w Boże Narodzenie poznała też w księgarni dziewczynę, w której zakochała się na zabój. Na skutek niespodziewanej sytuacji, po wspólnie spędzonej nocy, musiała urwać z nią kontakt.

Teraz Ellie pracuje w kawiarni, a szef proponuje jej pójście na układ. Oboje potrzebują wzajemnej pomocy. Zawierają umowę, która mówi, że przed jego rodziną będą udawali narzeczeństwo. Po ślubie Andrew dostanie ogromną kwotę ze spadku po dziadku, a Ellie będzie miała z tego dziesięć procent. Dziewczyna jest spłukana i pilnie potrzebuje podratować budżet. Warunek jest jeszcze jeden — Ellie musi spędzić święta z rodziną Andrew. Gdy docierają do rodzinnej posiadłości chłopaka, okazuje się, że siostra fejkowego narzeczonego, to poznana przed rokiem dziewczyna z księgarni.

Och, “Ucałuj ją ode mnie” to niezwykle ciepła queerowa powieść. Mimo pojawiającego się wątku cukierni i wspólnego pieczenia pierników trudno dopatrywać się w niej słodkiej opowiastki o magii świąt. Bohaterowie mają swoje problemy, próbują sobie z nimi radzić — każde na swój sposób i… z różnym skutkiem.

To historia o odnajdywaniu miłości, mijaniu się i strachu przed zaangażowaniem w wymarzoną relację. To historia o tym, do czego może doprowadzić czarnowidztwo i jedno nieporozumienie. Ale przede wszystkim to historia o przełamywaniu swoich granic i lęków.

Świąteczny klimat jest w tej książce wszecho...

W tej książce dość mocno zauważalna była tęsknota za rodziną, za normalnymi relacjami.
Główna bohaterka miała toksycznych rodziców i robiła wszystko by nie powielać ich zachowania. Wkurzałam się, gdy jej matka dzwoniła tylko po to, by przypomnieć o kolejnym przelewie, gdyż bez tych pieniędzy nie dałaby rady przeżyć.
Podobało mi się to, że główni bohaterowie byli osobami o innej orientacji seksualnej. Spotkaliśmy tu osoby nie binarne i wow! Brawo za odmiany, sposób w jaki były opisywane te osoby, by ich nie urazić 🥹 ja się spotkałam z tym pierwszy raz i nie ukrywam pomogło mi to.
Książka dzieje się w okresie świątecznym, mamy wspomnienia sprzed roku przeplatane z obecnym czasem. I nie zawiedziecie się. Rodzina jej narzeczonego ma mnóstwo tradycji. Fajnie było poczytać o tym i już pomalutku nastawiać się na ten świąteczny czas. Macie jakieś tradycje rodzinne? Podzielcie się ❤️❄️
Ta historia to też fajna lekcja tolerancji, szacunku i akceptacji.
Dodatkowo problem strachu przed porażką, pokaże Wam, że strach ma tylko wielkie oczy. Do przodu!