Opinia na temat książki Ukryci

Nie, jakoś zupełnie nie zaiskrzyło między mną a tą książką. Czytałam ją jakoś tak zupełnie beznamiętnie. Na początku czytając opis, poczułam się zachęcona. Jeszcze nie czytałam książki, w której porywano by tylko i wyłącznie dzieci niepełnosprawne, w różny sposób. Zaciekawiło mnie to i dlatego liczyłam na doskonałą lekturę.

Niestety w moim odczuciu, lektura nie była nie tylko doskonała, ale nawet dobra, ledwie przeciętna... W mojej ocenie również nie można jej zakwalifikować jako thriller psychologiczny, bo gdzie ta "psychologia" była? Ja jej zupełnie nie widziałam w tej książce i nie czułam. Chyba żeby za "psychologię" uznać demonizowanie hipnozy.

Postacie płaskie. Jedyna "rasowa" postać to Piotrek, ale jego mało jest w tej książce. Niestety dla mnie to takie bla, bla, bla i niewiele więcej. Doczytałam ją do końca, bo chciałam się dowiedzieć, dlaczego dzieci niepełnosprawne... powód zresztą też wydał mi się jakiś groteskowy. I zakończenie bez zakończenia, czyżby były plany na dalszy ciąg? Niestety, ale takich numerów robionych czytelnikowi, też nie pochwalam, więc raczej i nie przeczytam ewentualnej kontynuacji. Aha i jeszcze jedno, znowu kobieta "wpija się w usta faceta". Ludzie, czy kryminał, czy thriller, chociaż raz nie może się obyć bez tego romansowego ciamkania...?