Uwalnianie

Każdy z nas wie, że trudno jest uwolnić się od traum z przeszłości. Czasami jest to jak nierówna walka z niesprawiedliwym losem, na który przecież nie mamy wpływu. Choć w większości przypadków nie jesteśmy w stanie nic zrobić, to warto walczyć. Z całych sił. Bo dzięki odwadze można stworzyć swój świat na nowo. A doskonałym tego przykładem jest główna bohaterka powieści pt. "Uwalnianie" autorstwa Igi Kowalskiej. Tak przynajmniej twierdzi opis z tyłu książki.

Ta powieść jest do tego stopnia chaotyczna i wyrwana z kontekstu, że nawet nie jestem w stanie wam powiedzieć, o czym dokładnie była. Miała to być przejmująca historia o dorastaniu do prawdy o sobie i odwadze, nakreślająca w dodatku problem z zaburzeniami odżywiania głównej bohaterki Niny, aczkolwiek miałam wrażenie, iż autorka posklejała losowo kartki ze swoimi przemyśleniami, bez większego sensu. Lektura jest strasznie trudna w odbiorze. Przypuszczam, że te krótkie, niezrozumiałe zdania miały skłaniać do refleksji i był to celowy zabieg autorki, by oddać bałagan panujący w głowie głównej bohaterki, lecz właśnie przez to niepotrzebnie skomplikowała swoje dzieło. Książka przeciągała się i dłużyła, mimo że liczyła tylko sto stron. Akcja i fabuła totalnie leżą. Nie wiadomo co się dzieje, bohaterowie się teleportują i trudno też doszukać się jakichś głębszych wartości..

Mimo wszystko cieszy mnie to, że autorzy podejmują się takich kontrowersyjnych tematów i jednak tworzą coś, co może pomóc innym. Dodają...

Krótka historia do przeczytania w jeden wieczór. Szkoda, że tak krótka, bo łatwo się zaangażować w historię, a tu bach! koniec. O sprawach zaburzeń odżywiania powinno się mówić głośno, a to tematy bardzo omijane.

IG: Czytomanka

👉Nina to główna bohaterka, która całe życie boryka się z uzależnieniem od nie jedzenia. Przeszkadza jej to w każdym aspekcie życia, nie wspominając o spustoszeniu jakie zasiała w swoim organizmie... Bohaterka kończy studia, wchodzi w dorosłość, a jednak nie potrafi zmierzyć się ze swoim największym demonem.

👉 Bardzo dobra historia, choć żałuję, że tak krótka. Czytałam z zapartym tchem, temat żywienia, zaburzeń odżywiania jest dla mnie bardzo interesujący, a autorka przedstawiła sprawę w taki sposób, że po jej przeczytaniu czuję niedosyt i żałuję, że jest tak krótka....

❗Ocena: 8/10