Opinia na temat książki Uwikłanie

Podczas nietypowej terapii grupowej, w której pacjenci wcielają się w swoich bliskich, ginie jeden z uczestników. Teodorowi Szackiemu przyjdzie prowadzić śledztwo, które pokaże, że uwikłania rodzinne to tylko początek o wiele mroczniejszej spirali tajemnic.

Sięgając po książkę Zygmunta Miłoszewskiego, wiem, że mogę spodziewać się nietuzinkowej historii. Nie inaczej było w przypadku pierwszej części trylogii o prokuratorze Teodorze Szackim “Uwikłanie”. Świetny pomysł na motyw przewodni fabuły. Niekonwencjonalna terapia grupowa zainteresowała mnie tak bardzo, że po zakończeniu lektury doczytałam sobie na jej temat co nieco. Odpowiednia dynamika akcji sprawia, że trudno się przy tej książce nudzić, choć raczej nie wylądowałam na emocjonalnej huśtawce. Znaczącą rolę odgrywają tu również elementy polityczne, które dla mnie osobiście były najbardziej zawiłe. Muszę jednak przyznać, że dodawały całości smaczku. Mamy tu ciekawie wykreowanego głównego bohatera, któremu udało się zyskać moją sympatię. Choć pióro autora nie należy do tych najlżejszych, ja przedzieram się przez tekst bez żadnego problemu. Kilka godzin spędzonych przy tej lekturze uważam za w pełni satysfakcjonujące. Z pewnością sięgnę po kolejne tomy tej trylogii.