Opinia na temat książki W imię miłości

Spotkałam się z różnymi opiniami na temat tej książki - że zbyt naiwna, że infantylna, że ckliwa. A ja muszę szczerze przyznać, że wcale mi to nie przeszkadza i naprawdę z niecierpliwością czekam na każdą historię opowiedzianą przez Panią Kasię...

Główną bohaterką powieści jest dziesięcioletnia dziewczynka doświadczona przez los. Jej mama Małgosia walczy z ciężką chorobą, a ojciec cóż... nawet nie widział swojej córki. Obie nie mają bliskiej rodziny, a ojciec Małgosi już przed laty odmówił pomocy córce i wnuczce nie chcąc mieć z nimi nic wspólnego. Ania Kraska przez kilka miesięcy sama zajmuje się sobą, domem i swoją mamą, której stan z dnia na dzień się pogarsza, a lekarze nie dają cienia szansy. Nie mając pieniędzy na utrzymanie dziewczynka zakłada swój mały "sklepik" na Allegro i za niewielkie pieniążki sprzedaje tam własne książki i zabawki. Dziewczynka za wszelką cenę pragnie ukryć prawdę przed światem, aby nie trafić do domu dziecka. Z pomocą nauczycielki udaje się Ani dokończyć szkołę, ale jej mama trafia wkrótce do szpitala, a następnie do hospicjum. Wraz z nadejściem wakacji dziewczynka żegna się z mamą i, nie mając innego wyjścia, wybiera w długą, samotną podroż do Koniecdrogi, gdzie we dworze na Jabłoniowym Wzgórzu mieszka jej dziadek, który przed laty wyrzekł się i Małgosi i Ani.

Jak Ania poradzi sobie w podroży? Kim jest mężczyzna o tajemniczym imieniu Ned zmierzający również do Jabłoniowego Wzgórza? Jak przyjmie wnuczkę dziadek - Edward Jabłonowski?

Pobyt Ani na Jabłoniowym Wzgórzu pociągnie za sobą lawinę ciekawych zdarzeń. Staniemy się świadkami wielu zaskakujących sytuacji, wewnętrznej przemiany bohaterów oraz poznamy niektóre sekrety Jabłonowskich. Autorka dostarczy nam wielu wzruszeń w tej słodko-gorzkiej historii, która pomimo pewnego wyidealizowania jest wiarygodna i niestety może się wydarzyć. W tej trudnej i tragicznej opowieści jasnym promykiem słońca jest mala Ania - mądra, dobra i wrażliwa dziewczynka, która na przekór losowi znajdzie miłość, czułość i zrozumienie wśród obcych jej do tej pory ludzi.

Od tej powieści naprawdę trudno się oderwać. Wraz z jej bohaterami przeżywamy smutki i radości, doświadczamy wielu skrajnych emocji od radości aż do łez. W epilogu znajdziemy wspaniałe podsumowanie i zakończenie całej historii, której daleko do banału.

"Nigdy nie ma zbyt wiele czasu, by pożegnać się z tymi, których kochamy. Zawsze próbujemy targować się z Bogiem o jeszcze jeden miesiąc, tydzień, godzinę. Czasem nie jest nam dana nawet minuta. Czyjeś życie gaśnie nagle, jak zdmuchnięty płomień świecy, pozostawiając w sercach najbliższych nieznośny żal."

Pozostaję pod ogromnym wrażeniem tej powieści, chociaż znalazłam tez pewien minus. Otóż chodzi o tytuł... on wcale nie pasuje mi do tej historii, a tym bardziej do "Owocowej Serii" - jest zbyt ckliwy i banalny. "Jabłoniowe Wzgórze" czy "Ania z Jabłoniowego Wzgórza" jak nazywano małą bohaterkę, byłoby o wiele trafniej i ciekawiej. Polecam.