"Rozpoczęte w latach osiemdziesiątych minionego wieku zintensyfikowane badania nad modernizmem ukraińskim skłoniły historyków literatury do uważniejszego przyjrzenia się ustalonemu wcześniej obrazowi procesu histo-rycznoliterackiego końca XIX i początku XX stulecia. Jednym z najistotniejszych problemów okazało się sprecyzowanie stylu wczesnej fazy ukraińskiej moderny, implikującej typowy dla okresów przejściowych stan ducha, kiedy to twórcy, zmierzając ku nowoczesności, nie potrafią jeszcze całkowicie oderwać się od gleby, z której wyrośli. Autorka uważa, że indywidualistyczny, wyrafinowany i chimeryczny świat ukraińskiego modernizmu w swym początkowym stadium znalazł najbardziej adekwatną realizację w stylu secesji. W kulturze ukraińskiej u progu XX wieku najpełniejszą egzemplifikację stylu secesyjnego stanowi twórczość autorów z kręgu 'Młodej Muzy"", formacji literacko-artystycznej zaistniałej we Lwowie w latach 1906-1909. Ugrupowanie to, ze względu na tragiczne konteksty społeczno-polityczne towarzyszące literaturze ukraińskiej, właściwie do lat osiemdziesiątych XX wieku pozostawało poza oficjalnym kanonem literackim. W konsekwencji dorobek młodomuzowski w ciągu stu lat nie doczekał się zarówno w rodzimej, jak i zagranicznej ukrainistyce wnikliwego opracowania. Prezentowana monografia jest pierwszym kompleksowym omówieniem twórczości 'Młodej Muzy"" od chwili jej zaistnienia."