W trosce o człowieka. Paradygmaty stare i nowe

Publikacja prezentuje podejście interdyscyplinarne i dość różnorodne, biorące się z różnych nurtów rozważań filozoficznych, a także nauk humanistycznych i szczegółowych, z intencją uwspółcześnienia tradycyjnej problematyki antropologicznej i pedagogicznej. Z tej pozycji próbuje dostrzegać i odpowiadać na pewne praktyczne wyzwania współczesności, związane z przemianami kulturowymi i cywilizacyjnymi. Czegoś takiego należałoby życzyć sobie w przypadku innych publikacji naukowych, których autorzy nie zawsze kuszą się o zarysowanie pewnych wniosków praktycznych płynących z prezentowanych refleksji. Z recenzji dra hab. Zbigniewa Pańpucha Uchwycić człowieka „na skraju dwóch światów”, w jego rozpięciu między skończonością a konkretnym historycznym uwarunkowaniem – taki jest zamysł tej publikacji. Już od samego Wstępu jasne jest, że nawet najbardziej subtelna teoretyczna refleksja o człowieku nie może być oderwana od konkretnego doświadczenia bycia człowiekiem. Całościowe ogarnięcie świata i człowieka w nim żyjącego domaga się iście interdyscyplinarnego podejścia. […] Książkę można traktować jako zaproszenie do refleksji nad fenomenem ludzkiej egzystencji, jako wspólnotowe, wieloautorskie doświadczenie fenomenologiczno-hermeneutycznego docierania do rozumienia, kim jest człowiek. Z recenzji prof. dra hab. Andrzeja Wiercińskiego