Wieczna księżniczka

Fascynuje mnie historia Tudorów, więc prędzej czy później musiałam sięgnąć po książki Gregory. Nie znam żadnej innej autorki, która potrafi czytelnika przenieść w sam środek epoki, której nie ogląda się, jak przez szybę, ale wręcz smakuje wszystkimi zmysłami. Mimo tego, że doskonale znam historię Katarzyny Aragońskiej i jej małżeństwa z Henrykiem dałam się absolutnie zaskoczyć. Przyłapałam się na tym, że nigdy nie myślałam o Katarzynie, jako o młodziutkiej infantce hiszpańskiej. Nie zastanawiałam się nad jej młodością i pierwszym, rzekomo nieskonsumowanym małżeństwem z pierwszym księciem Walii Arturem. Dla mnie była po prostu smutną, przegraną królową. Zdradzoną przez mężczyznę, dla którego poświęciła całe swoje życie. W "Wiecznej Księżniczce" Catalina jest przedstawiona w chwilach swojej chwały. Jej droga do tronu była bardzo trudna. Próżna, pewna siebie i swojej racji księżniczka zmieniała się pod wpływem życiowych problemów w mądrą, pełną pokory kobietę. To ona kierowała królestwem, podczas gdy młody i kapryśny mąż bawił się tylko w królowanie i rządzenie. Zaskoczyło mnie podwójne zakończenie książki. Z jednej strony dni chwały i radości, z drugiej przeskok o długie lata w dni walki i powolnego upadku. Myślę, że przed tym przeskokiem powinno coś jeszcze być. Powody, dla których król Henryk oddalał się od swojej królowej. W jaki sposób mądra i doświadczona kobieta dała w swoje małżeństwo wtargnąć ambitnej Annie Boleyn...

Philippa Gregory to autorka powieści historycznej. Jej największym sukcesem jest "Kochanie króla", opowiadająca o słynnych siostrach Annie i Marii, które walczyły o serce króla Anglii, Henryka. "Wieczna księżniczka" to historia Katarzyny, pierwszej żony Henryka Tudora.

Historia jest niezwykle zajmująca. Poznajemy kobietę pełną pasji, dumy i siły. Królową, która nie bała się stać na czele wojska. Królową, która pochowała męża i wyszła za jego brata, gdyż najważniejsza była korona.

Początek powieści jest nudny: opowieści Katarzyny o Hiszpanii nie wnoszą nic do akcji, oprócz ciekawostek. Artur to taka troszkę mimoza, zaś osoba Henryka jest pozbawiona jakiejkolwiek głębi. Mamy za to dużo rozmyślań Katarzyny, co daje nam możliwość poznania tragedii tej kobiety.

Uważam, że przedstawiony portret to obraz idealnej monarchini. Kobiety dzielnej, mądrej, sprytnej i nieustępliwej. Widzimy jakie zmiany w niej zachodzą. To również portret kobiety nieszczęśliwej: opuszczonej przez bliskich, ciągle walczącej. I choć zawsze byłam fanką Anny Boleyn i jej umiejętności zawracania w głowie największym, jestem zdania, że to Katarzyna zasługiwała na tron i za jej panowania Anglia wiele by osiągnęła. Ale to były czasy, gdy wartością kobiety był potomek. Najlepiej męski

Philippa Gregory to świetna znawczyni czasów Tudorów , która do tego w doskonały sposób potrafi przelać swą wiedzę na papier i sprawić , że książki jej autorstwa cieszą się wielkim zainteresowaniem. Także i tą powieścią przenosi czytelnika w odległe , ale jakże ciekawe czasy. Bardzo ciekawie nakreśliła obraz głównej bohaterki tj.Katarzyny Aragońskiej , pierwszej żony Henryka VIII. Do tego ukazała początki sprawowania władzy przez samego Henryk VIII , który obejmując władzę nie miał żadnego doświadczenia , ani wiedzy jak sprawować rządy. Autorka bardzo zgrabnie wplotła też wątki dotyczące rodziców głównej bohaterki tj.Izabeli Kastylijskiej i Ferdynanda Aragońskiego. Książka jest bardzo dobrze napisana , a miłośnicy powieści historycznych na pewno będą nią zachwyceni :).