Wilkołak

Tak to jest, jak się kupuje w antykwariacie thriller, bo jest tani i ma chwytliwy tytuł :)

Autor już we wstępie zaznaczył z jakim bohaterem będziemy mieć przyjemność:
"Gliniarze nie zachowują się i nie pracują tak jak Lucas Davenport - gdyby spróbowali, wylano by ich z pracy, a może nawet wsadzono do więzienia. Nie bywają bogaci, nie jeżdżą porschem, na ogół mają głęboko gdzieś modę. Lucas Davenport jest bogaty, jeździ porschem i uważa, że nie ma nic lepszego nad rzeczywiście dobrze skrojony garnitur. Jest czymś w rodzaju skrzyżowania gliny z gwiazdorem filmowym."

Po tych słowach wiedziałam, że raczej nie polubimy się z głównym bohaterem "och jaki jestem przystojny i męski" Lucasem Davenportem. Może gdyby poza posiadaniem porschaka i bogatym życiem erotycznym miał również jakieś niebywałe zdolności do łapania morderców, wtedy może mogłabym go znieść. Niestety, jego pomysł na złapanie Wilkołaka był prosty jak konstrukcja cepa, od razu można się domyślić do czego prowadzą zagrania pana Przystojnego. Zwrotów akcji niestety brak, wszystko powoli brnie do celu bez żadnych atrakcji.

Sam tytułowy Wilkołak to dla mnie raczej jeszcze szczeniaczek z ząbkami mlecznymi zamiast ostrych kłów, jakoś nie mogłam sobie wyobrazić groźnego mordercy używającego jako broń... ziemniaka w skarpetce ;P

Książka nie jest zła, ale zupełnie niczym się nie wyróżnia i jest to raczej czytadło na nudny wieczór niż trzymający w napięciu thriller. Gdybym mogła to dałabym...