Wina

"Dajcie mi człowieka, a paragraf się znajdzie"- prokurator Andriej Wyszynskij

Po zakończeniu tej krótkiej, acz mocno skondensowanej i treściwej książeczki musiałam odruchowo otrząsnąć się jak pies który strząsa z siebie wodę po spacerze w deszczu. Cytat, który przywołałam powyżej, jest pierwszą w miarę logiczną myślą, jaka mi przyszła do głowy po zakończeniu czytania.

Ponieważ mimo mocnego skondensowania, autor w swoich piętnastu opowiadaniach zawarł chyba większość paragrafów, które można ''znaleźć'' na człowieka. Mamy więc zabójstwa, morderstwa, handel narkotykami oraz wszystkim innym co można kupić i sprzedać od Kałasznikowa po broń biologiczną. Gwałt, pornografia, śmierć noworodka, sądowe pomyłki i uwięzienie niewinnego, małżeńskie rękoczyny i sadystyczne metody psychopatów.

Po prostu zło w czystej postaci sprasowane w krótkie opowiadania relacjonowane niemal reportażowo. Nie ma dialogów, uczuć i odczuć. Same fakty i ich interpretacje. Dziwni psychopaci błąkają się po tym nie najlepszym ze światów. To kolejna konkluzja, jaka mnie naszła po tej lekturze. Jednak najbardziej zaskoczyło mnie opowiadanie ostatnie noszące tytuł ''Tajemnice''. Wprost nie bardzo wiedziałam, czy płakać, czy się śmiać. Wprowadziło mnie ono w prawdziwą konsternację.
Polecam ten zbiór opowiadań, jednak myślę, że należy go sobie dawkować. Ja go ''połknęłam'' w jedno popołudnie i nie poczułam się po nim zbyt dobrze, niestrawność ?.