Opinia na temat książki Władza absolutna
Przeczytane
– Czy polityka pozbawia wszelkich skrupułów?
– Czy możemy spełniać własne ambicje wykorzystując najbliższe nam osoby?
– Gdzie pojawia się granica pomiędzy pragnieniem władzy, a złem?
Gdy sięgnęłam po “Władzę absolutną” Remigiusza Mroza nie wiedziałam, czego mogę się spodziewać. Lubię książki autora, ponieważ pobudzają moją wyobraźnię i sprawiają, że nie mogę się od nich oderwać. Jednocześnie nienawidzę polityki, dlatego też obawiałam się, że książka nie usatysfakcjonuje mnie. Jak było w przypadku tej powieści?
Trudny temat
Przez pierwsze sto stron miałam mieszane uczucia. Książka nużyła mnie, by po chwili wprawić mnie w osłupienie i sprawić, że nie miałam ochoty wypuszczać jej z ręki. Początkowo okropnie męczył mnie temat polityki, mieszających się nazwisk, ciągłych dyskusji i wielu wątków. Z czasem jednak zaczęłam zagłębiać się w coraz bardziej zawiły świat powieści i odkryłam, że czytanie sprawia mi przyjemność!
Zauważyłam jedną intrygującą kwestię – jeśli książki nie napisałby Remigiusz Mróz, prawdopodobnie po kilkudziesięciu stronach rzuciłabym ją w kąt. Wiedziałam jednak, jak inne książki autora na mnie działają, więc i tym razem postanowiłam dać mu szansę. I nie zawiodłam się. Pisarz prezentuje naprawdę wysoki poziom. Opanował do mistrzostwa uwodzenie słowem, kreowanie tajemnic i pobudzanie czytelnika do myślenia. Nieustannie zastanawiałam się, kto stoi za zamachem, jakie motywy kierują bohaterami i w jaki sposób historia się rozwinie.
Wiele tajemnic
W powieści pojawia się wiele zagadek, które sprawiają, że w naszej głowie odbywa się istna burza. Analizujemy, wyciągamy wnioski i odkrywamy, jak złożony jest świat przedstawiony. Dzięki temu wciąż miałam ochotę przeczytać jeszcze jeden i jeszcze jeden rozdział… Najlepsze były przypuszczenia dotyczące tego, kto stoi za całym zamętem. Chciałam dotrwać do ostatniej strony, by przekonać się, czy dobrze obstawiałam. Punkt dla mnie, bo dość szybko wpadłam na trop.
Warsztat
Przy “Władzy absolutnej” chciałabym jeszcze wspomnieć o warsztacie Mroza, który wyróżnia się na tle wielu innych, często bardziej doświadczonych pisarzy. Nie jest łatwo napisać powieść, która przy takiej ilości nagromadzonych nazwisk, miejsc, zdarzeń i wątków potrafiłaby zaintrygować. Zwykle trafiamy na proste historie, które układają się w jedną, spójną całość. Pisarz powoli nas czaruje, byśmy dotrwali do ostatnich stron.
W przypadku Remigiusza Mroza pisarz doskonale łączy fakty z rozbudzaniem ciekawości i sprawia, że nie możemy się oderwać. To prawdziwy wirtuoz, który sprawia, że strona po stronie rysuje się nam cała fabuła i zdaje się nam, że jesteśmy uczestnikami bezpośrednich wydarzeń.
Jeśli lubicie tajemnice i chętnie sięgacie po rzetelnie opracowane powieści, to polecam Wam “Władzę absolutną”. Nie zawiedziecie się. Nawet przy okropnie nudnej i irytującej polityce, którą naprawdę się brzydzę potrafiłam się dobrze bawić. To chyba o czymś świadczy, czyż nie?
Link do recenzji: https://znakomita.com/2019/12/11/intrygujaca-historia-24-52-2019/
Link do recenzji: https://znakomita.com/2019/12/11/intrygujaca-historia-24-52-2019/
Ocena:
× 3
Polub, jeżeli spodobała Ci się ta opinia!
/2b8dc87ce3cafbda77ec9806c76ee6b5/n/wladza-absolutna)
2 wydania
Władza absolutna
Remigiusz Mróz
7.7/10
Cykl:
W kręgach władzy, tom 3
Po zamachu pod sejmem Polska znalazła się na skraju anarchii. Konstytucja nie przewiduje, kto powinien przejąć władzę, a do walki o nią gotowe są stanąć wszystkie siły polityczne. W sytuacji poważnego...
Komentarze
Pozostałe opinie
Nie będę pisać na temat fabuły, gdyż wszystko byłoby spojlerem, jeśli nawet nie dla tego tomu, to poprzedniego. Bohaterowie ewoluują, twardnieją, przywdziewają pancerz w brutalnej politycznej rozgryw...
Jestem z siebie dumna, że udało mi się przez nią przebrnąć
Książka „Władza absolutna” to trzeci tom cyklu W kręgach władzy autorstwa Remigiusza Mroza. Pamiętacie Brunona K., który chciał wysadzić w powietrze Sejm, premiera i prezydenta? Jemu się nie udało bo...
Moim zdaniem najlepiej napisana, jak do tej pory, część cyklu. Jutro zabieram się za czwartą, ostatnią.
