Cytaty z książki "Wszystkie nasze poplątane ścieżki"

“Bo jeśli coś samo z siebie jest kiepskie, niewiele potrzeba, żeby to zupełnie zniszczyć. Ale jeśli coś jest perfekcyjne... Wszechświat dąży do równowagi. Wszystko chce sprowadzić do przeciętności.”

“Dziecko to największa, najcudowniejsza i najbrutalniejsza rewolucja w życiu kobiety. Zmienia się wszystko. Ktoś powiedział mi kiedyś: nigdy nie zrozumiesz życia, dopóki ono nie zacznie się w tobie. I to jest prawda.”

“Jeśli kiedyś będzie ci źle, oddaj swój ból światu.”

“Uczucia to nigdy nie jest coś, co można po prostu z łatwością odkomplikować.”

“Ciesz się wszystkim, co masz. Nic nie jest na zawsze.”

“To tylko słowa. Słowa, słowa, pierdolone słowa, które się mówi w takich chwilach, a które mają niewiele wspólnego z życiem.”

“Czas tak niemożliwie zapierdala, a my nie potrafimy złapać tych wszystkich ważnych chwil.”

“Kiedy rodzi się dziecko, trzeba na nowo zdefiniować, kim się jest i po co. Życie nigdy nie wraca na dawne ścieżki. Ot i cała istota rodzicielstwa.”