Wyspa Krach

Świat opisywany z dwóch zupełnie różnych perspektyw , trochę dziwny, trochę pokraczny, ale tętniący życiem. Taka jest „Wyspa Krach” 𝗜𝗻𝘆 𝗪𝘆𝗹𝗰𝘇𝗮𝗻𝗼𝘄𝗲𝗷. Moje pierwsze spotkanie z literaturą bułgarską było i dziwne, i fantastyczne jednocześnie!
•
Początek historii to dwa randomowe momenty dwóch randomowych kobiet. Dwa kompletnie odmienne światy, które niespodziewanym momencie spotykają się ze sobą, ale nigdy nie łączą się w całość.
Asja jest roztrzepaną, zagubioną kobietą, która nie ma żadnej kontroli nad życiem i swoim drugim małżeństwem pogrążonym w kryzysie. Podróż, w którą się wybiera sprawia, że kobieta nie ma pojęcia w jakim miejscu życia się znajduje i którą z dróg ma wybrać. Z kolei Radost jest uporządkowana, silna i ma poczucie kontroli nad teraźniejszością. Wszystko jest jednak doskonale opracowaną zasłoną, za którą kryje się wystraszona i niepewna młoda kobieta, która nie do końca pogodził się z trudnym dzieciństwem.
•
Muszę przyznać, że motywy, którymi kierują się bohaterki są dla mnie zagadką. Trochę gubiłam się w ich spostrzeżeniach i opisywanych uczuciach, które wręczy wylewały się z każdej strony. Przygotujcie się na ogrom emocji i prób odkrywania własnego „ja”. Bohaterki uparcie próbują znaleźć receptę na szczęście, a w swojej krętej wędrówce często błądzą. Sama historia okazała się zawiła i dziwna, nie można jej jednak odebrać miana intrygującej! Najbardziej urzekły mnie opisy chorwackiej wyspy Krk - to było coś! Cudowna, malownicza i jak...