Opinia na temat książki Za zamkniętymi drzwiami

Gdy Grace poznaje Jacka uzmysławia sobie, że jest to mężczyzna jej życia. Dobry, uczynny, troskliwy… Po prostu ideał. Zaręczają się po trzech miesiącach znajomości, a gdy biorą ślub wszystko diametralnie się zmienia. Jack nie jest już tą samą osobą. Jest zimny, przerażający… Jest psychopatą. Grace musi być idealną żoną bez skazy, bo nawet najmniejszy błąd sprawia, że zostaje ukarana. Niestety tu nie chodzi o jego żonę tylko o zupełnie inną osobę. Grace nagle musi zawalczyć i przestać się bać swojego męża. Czy uda jej się w końcu od niego uwolnić?

Po pierwszej książce B. A. Paris „Na skraju załamania” od razu sięgnęłam po „Za zamkniętymi drzwiami”. Autorka po raz kolejny zaskoczyła mnie swoją twórczością. To nie była książka typu „Kto zabił?”, ale „Kto wyjdzie z tej rozgrywki zwycięsko”. Każde zachowanie Jacka po ślubie było dla mnie karygodne i nieraz już bym odłożyła tę książkę, ale czytałam dalej, bo chciałam się dowiedzieć, czy Grace w końcu przechytrzy mężczyznę. To jak traktował swoją żonę, to jaki był stanowczy w swoich działaniach, że zawsze był trzy kroki przed kobietą było interesujące. Wymyślił sobie plan i skrupulatnie się go trzymał, ale gdyby nie pomoc pewnej bliskiej osoby Grace, jego niecny plan by wypalił. Historię tej dwójki czytało się błyskawicznie, chociaż bardzo mylące było to, że rozdziały były tytułowane „Kiedyś” i „Teraz”. W niektórych momentach bardzo się gubiłam, a niekiedy myślałam, że autorka się pomyliła i zamiast napisać „Teraz” pisała „Kiedyś”. Ciut frustrujące to było, ale nie mam na co narzekać, bo historia Grace zawładnęła moim sercem.