Zapisane w sercu

Niezwykle rzadko sięgam po literaturę obyczajową, której akcja dzieje się podczas drugiej wojny światowej. Co więc skusiło mnie do przeczytania „Zapisanego w sercu” Agaty Sawickiej? Z pewnością nie tytuł i nie okładka. To opis i to, co mi sugerował. Opowieść nie tylko o wojnie i jej brutalnym obliczu, lecz przede wszystkim o przyjaźni i relacjach.

Helena, Wira i Chajka przyjaźnią się od wielu lat i żadna z nich nie ma świadomości jak ciemne chmury zbierają się nad ich głowami, gdy radosne i niewinne pluskają się w jeziorze i bawią na weselu brata Heli. Niedługo potem wybucha wojna, a ten bezpieczny i sielski świat wali się w gruzy. Fakt, że jedna z nich jest Polką, druga Ukrainką, a trzecie Żydówką nie pozostaje bez znaczenia.

Dodatkowym atutem powieści była dla mnie akcja rozgrywająca się na Wołyniu. Dotychczas nie dotarłam tam w swoich czytelniczych wędrówkach, a i historycznie raczej to miejsce i czas pozostawały poza moimi zainteresowaniami. Tym bardziej wstrząsające były dla mnie pewne sytuacje i opisywane sceny. Ze swojego stanowiska laika mam wrażenie, że autorka bardzo dobrze się do tego przygotowała. Przerażające co jeden człowiek jest w stanie zrobić drugiemu. Lecz nawet pośród tej pożogi potrafi zakwitnąć miłość.

*

Ogólnie czyta się bardzo szybko. Wciągnęłam się w wojenne perypetie przyjaciółek. Co prawda raczej byłam beznamiętnym obserwatorem (nie nawiązałam głębszej emocjonalnej więzi z żadną z bohaterek), niemniej w paru ...

"Zapisane w sercu" - za tą piękną okładką kryje się piękna, ale smutna historia bohaterów.

Tajemniczy notes znaleziony po śmierci dziadka, zaprowadził Elę do wsi Usicze, na wołyńskiej ziemi. Tam mieszkali jej dziadkowie, którzy w 1945 roku zostali przesiedleni przez Sowietów do Polski. Co spotkało na Wołyniu przodków Eli?

Historia zapisana w notesie to historia trzech przyjaciółek.

" ... dziewczyny nadal leżały na trawie i w zadumie wpatrywały się w zachodzące nad usickim jeziorkiem słońce ..."

"Ona – Helena Siedlecka, Polka i katoliczka, Wira Wasyłuk – prawosławna Ukrainka i Chajka Bromsztejn - Żydówka. Wszystkie trzy od dzieciństwa mieszkały w Usiczach ... Helena radosna i marzycielska, Wira harda i pełna energii, a Chajka najspokojniejsza i bardzo nieśmiała."

Poznajcie lata młodości dziadków Eli, jeszcze przed wojną w urokliwej wiejskiej posiadłości, a później w trudnych czasach na Wołyniu, kiedy to strach i niepewność jutra towarzyszyły każdego dnia.

Akcja powieści toczy się w dwóch płaszczyznach czasowych, lata współczesne oraz lata wojenne. Okres wojny to znacznie dluższa część książki. Zapraszam do tej pełnej emocji lektury.

Uwielbiam książki z historią w tle. A Wy?

Tak, więc tym sposobem chcę dziś Wam przedstawić książkę „Zapisane w sercu” Agata Sawicka, wydawnictwo Dragon.

Od pierwszej strony książka porwała mnie w ramiona swojej historii i tak naprawdę nie wiem kiedy znalazłam się na ostatniej stronie, zadając sobie pytanie czemu tak szybko.

Poznałam Elę, która po śmierci dziadka znajduje w jego rzeczach stary notes. Kobieta pragnie poznać miejsca, w których żyła jej rodzona, wiec pod pachą z notesem rusza w podróż do Łucka, aby poznać swoją przeszłość.

Zapiski opowiadają o losach trzech przyjaciółek Polki, Ukrainki i Żydówki, których młodość przerywa brutalnie wojna.

Czy kobieta pozna swoją przeszłość?

Czytelnik razem z Elą zagłębia się w historie zapisaną na karach notesu. Momentami podczas czytania z oczu płynęły łzy, nad losem trzech kobiet, które musiały zmierzyć się z brutalną rzeczywistością wojny. Jednak w książce oprócz tych złych i gorzkich momentów, były również momenty piękne, dające nadzieję na lepszą przyszłość. Autorka pokazała nam jak ważną wartością w naszym życiu jest rodzina, przyjaźń i miłość.

Książka jest podróżą w przeszłość, aby poznać swoje korzenie, życie przodków, to skąd jesteśmy, jaka jest historia związana z nami. Warto poznać historię wcześniejszych pokoleń i zdarzeń, które spowod...

Niech was nie zwiedzie ta urocza okładka, bo historia jaką kryje nie ma nic wspólnego z tym ładnym obrazkiem.

Agata Sawicka to autorka, która potrafi pisać powieści historyczne. Są one pełne emocji, a równocześnie idealnie oddają klimat epoki. Nie są to najczęściej książki łatwe czy przyjemne, bo dotyczą czasów wojny, czy jak "Zapisane w sercu" - makabrycznej zbrodni wołyńskiej.

Mamy tutaj dwie linie czasowe - lubię taki zabieg w powieściach, i strona za stroną odkrywamy tajemnicę z przeszłości. Jest to historia smutna, opowiadająca o przyjaźni, o trudnych czasach, wielowymiarowa, pokazująca ludzkie zachowania podczas najtrudniejszej próby. Mimo tematyki, autorka posługuje się lekkim piórem, przez co książkę czyta się błyskawicznie i wręcz nie można jej odłożyć.

Podsumowując - kolejna książka autorki, która mi się podobała. Historyczna, a zarazem obyczajowa, z przesłaniem i ogromem emocji.