Opinia na temat książki Zapomniany ogród

Moje drugie spotkanie z twórczością Kate Morton. Jej debiut "Dom w Riverton" mimo powolnej akcji bardzo przypadł mi do gustu tutaj mam mieszane uczucia, długo wahałam się jak ocenić tę książkę. Na pewno ma w sobie coś magicznego i nostalgicznego, jest to opowieść o poszukiwaniu własnych korzeni, pojawiają się tu relacje panujące między ludźmi, które nie zawsze są takie jakie powinny być, w powieści jest opisane wyszydzanie osób biednych i wywyższanie się bogatych. Między rozdziałami przeplatają się poruszające baśnie ze wzruszającym zakończeniem zmuszającym do refleksji. Pierwszą i drugą część czytałam z zainteresowaniem, natomiast w trzeciej już zaczął się robić przerost formy nad treścią, akcja zniknęła i pojawiło się pytanie w myślach "kiedy wreszcie będzie koniec?" miałam wrażenie, że kręcę się w kółko i pytam o drogę a za każdym razem pojawia się inne wyjaśnienie. Zakończenie nie zaskoczyło mnie jakoś szczególnie, bo wszystkiego się można szybko domyślić. Z przyjemnością weszłam do świata wykreowanego przez Panią Morton, jednak czegoś w nim zabrakło co sprawiło, że właśnie zaczynałam odczuwać monotonię.
Miła, baśniowa opowieść o kobietach i łączącej ich tajemnicy, jednak wielkiego oczarowania we mnie nie wzbudziła. Liczę, że autorka w innych książkach bardziej mnie zaskoczy. Polecam jeśli ma się ochotę na chwilę zapomnienia i zagłębienia się w krainę baśni szczególnie w te wiosenne dni. Ale zaznaczam, że książka jest ciekawa, jednak robi też wrażenie rozwleczonej i przegadanej.