Zoja i tajemnica znikających kapci

Książkę czytała moja córka. Zachęciły mnie dobre opinie na jej temat i zdecydowanie cieszę się, że na nią trafiłyśmy. Ciekawa, letnia historia o dziewczynce, której przydarza się niespodziewana wakacyjna przygoda! Myślę, że każde dziecko na pewnym etapie swojego rozwoju wierzy w to, że w jego domu mieszkają krasnoludki. Autorka cudownie wszystko ubrała w słowa i stworzyła dla nas historię, która dla dziecka wydarzyć by się mogła naprawdę! Napisana jest lekko, bardzo przyjemnym i wesołym językiem. Dużo w niej dialogów, dzięki czemu czyta się ją naprawdę szybko i nie nudzi. Sporo tu też mamy tajemnic, które wciągną czytelnika w wir tej magicznej historii. Książka i bawi i uczy! Mamy też pokazanych wiele ważnych wartości w tym siłę rodziny i przyjaźni. My wspólnie z córką polecamy!

Dobra książka na rozbudzenie pasji czytelniczej dla młodego odbiorcy, pozytywne relacje rodzinne, zaufanie, poczucie humoru.

Nie za często goszczą u mnie książki dla dzieci, a pozycja, którą mam dzisiaj do zaprezentowania przeznaczona jest głównie dla sześcio-, ośmiolatków. Doktor literaturoznawstwa i mama dwójki chłopców, Anna Samborowska, popełniła książkę o znikających kapciach, przy okazji poszukiwań zagubionego jednego z nich w rozmiarze 32. Książka miała premierę 1 czerwca czyli w Dzień Dziecka. Idealna data, ale jakoś mało jej w mediach. Chyba dobrze się stało, że do mnie trafiła, bo powiem wam szczerze, że świetnie się podczas czytania bawiłam.

Tata Zoi staje się spadkobiercą Domu nad Jeziorem po swojej ciotce Anastazji. Mało tego, dziedziczy także papugę Olę. Zoja widzi w tym same plusy, bo właśnie zbliżają się wakacje, a co za tym idzie, otwierają się możliwości do nowych przygód, których odważna i pomysłowa dziewczynka wciąż jest głodna. Gdy jednak dojeżdżają na miejsce, chcąc uporządkować rzeczy pozostawione po ciotce, okazuje się, że ów Dom jest… pusty. Tylko czy na pewno? Bardzo szybko staje się faktem, że z tym Domem nie jest wszystko w porządku, a każdemu z domowników co jakiś czas znikają kapcie; zresztą nie tylko one, bo potrafią znikać, wsiąkać, przepaść bez śladu również buty, tenisówki, kalosze… Co się dzieje? Czy przyglądająca się temu papuga Ola wie więcej, niż chce powiedzieć? Zoję czeka śledztwo. Oj, będzie się działo.

Samborowska funduje nam, a może raczej naszym milusińskim książkę przygodową w iście pirac...

Jakiś czas temu tata Zoji otrzymał spadek po ciotce Anastazji. Stał się właścicielem nie tylko domu nad jeziorem, ale również papugi Oli. Ponieważ właśnie zaczęło się lato, rodzice Zoji postanawiają udać się w podróż, aby zobaczyć, jak wygląda dom, posprzątać rzeczy pozostawione przez ciocię oraz spędzić tam czas. Dziewczynka bardzo się cieszy, że tak właśnie spędzi najbliższe lata. Nikt jednak nie spodziewał się tego, co zastanie na miejscu. Dom okazuje się pusty. Tylko czy aby na pewno? To tylko pierwsze wrażenie, bo jest tam dużo różnorodnego obuwia. Zoja chciałaby dowiedzieć się, o co chodzi i zamierza w tym celu przeprowadzić własne śledztwo. Jak go zacznie? Czego się dowie? Jakie przygody na nią czekają?

Można by pomyśleć, że 220 stron, jakie ma książka to dość sporo dla małego czytelnika. Nic bardziej mylnego, a przynajmniej tak się okazało u nas. Historia, jaką znaleźliśmy w niej, była naprawdę fajna, wciągająca, wywołująca emocje. To wszystko sprawiło, że czytało się ją szybko, a także ciężko było się od niej oderwać. Syn stwierdził, że była pełna przygód, a jednocześnie momentów, w których mógł się pośmiać i to mu się zdecydowanie podobało.

Główną bohaterką jest mała dziewczynka Zoja. Według syna jest postacią ciekawą na tyle, na ile ciekawe mogą być dziewczyny (tak jesteśmy na etapie, że dziewczynki to inny świat i lepiej się od nich trzymać z daleka :) ).

„Zoja i tajemnica znikających kapci” to książka, która podobała się synowi. We...

Książka o przygodach Zoji i o tym, jak przestała próbować być Księżniczką, a zaczęła doceniać siebie i prawdziwych przyjaciół.

Czyta się jednym tchem, humorystyczna i wciągająca opowieść zarówno dla dziewczynek, jak i dla chłopców. Opuszczony i pusty Dom nad Jeziorem, znikające kapcie, gadająca papuga Ola, śledztwo w sprawie kapci i bitwy powinny zainteresować wszystkich. Do tego odczuwalny wakacyjny vibe i bardzo fajne postawy obojga rodziców Zoji.

Niesie kilka przesłań odnośnie wpisywania się w oczekiwania innych, dobrego rodzicielstwa i tego, że warto wyjaśniać źródła nieporozumień.

Zoja to dziewczynka, która bardzo chcę być księżniczką, każdego dnia liczy na to, że właśnie w taką księżniczkę się zmieni. Jednak cóż, czy księżniczki wiszą na płocie? Albo chodzą z dziurą w rajstopie? Chyba inaczej wyobrażamy sobie księżniczki prawda?
Dodatkowo w życiu Zoi dzieje się prawdziwa rewolucja, rodzice dziewczynki dziedziczą dom po cioci a wraz z nim papugę Olę.. papuga ta, jest bardzo wyjątkowa, nie tylko powtarza słowa, ona mówi! I cóż... ma też bardzo specyficzny charakter... nie jest zbyt miła, i skrywana wiele tajemnic.. które wraz z naszą bohaterką chcemy odkryć.
Czy wakacje w domku nad Jeziorem będą udane? Przeczytajcie wraz z dzieciakami lub dzieciom i przekonajcie się sami 🥰

Co to była za wspaniała przygoda! Naprawdę nigdy bym nie pomyślała, że tak dobrze będę się bawiła podczas lektury książki dla dzieci. Dodatkowo, papuga która już sama w sobie jest wyjątkowym zwierzątkiem, niż typowy pies czy kot niesamowicie spodobał się mojej córce, która zadawała wiele pytań na temat papug 🌻 Książka pokazuje też, że czasami nie warto gonić za tym co wszyscy.. bo nie każdemu pasuje po prostu bycie księżniczką! W końcu Zoja to naprawdę wspaniała osoba, choć do księżniczki jej daleko, ale warto też mieć marzenia! 🤩