Żona mormona

Autobiograficzna opowieść mormońskiej żony (drugiej z dziesięciu). Matki trzynaściorga dzieci. Autorka opowiada swoje przeżycia począwszy od najmłodszych lat (m.in opowiada o swojej matce i ojcu oraz o tym jak uczyła się zasad wiary), poprzez późniejsze zmagania. Doświadczała trudnych życiowych wyborów. Zmagała się z życiem u boku męża, który nie poświęca jej wiele uwagi. Opisuje trudności bycia "tą drugą" z kolei, trudności z akceptacją wielu decyzji.

Autorka opowiadając o swoim życiu, szczegółowo przedstawia uczucia i przemyślenia, ukazuje czytelnikowi swoje zmagania z wewnętrznym rozdarciem pomiędzy własną wiarą, a rzeczywistym życiem.
Obok tego przytacza konkretne zasady wiary mormońskiej. Dzięki temu czytelnik (w szczególności gdy jest niezaznajomiony z tematem) - może przybliżyć sobie pewne aspekty, którymi rodziny mormońskie kierują się w życiu i poznać te obyczaje.

Książka warta przeczytania. Na pewno zainteresuje tych, którzy do tej pory niewiele wiedzieli na temat mormonów. Czyta się ją (a właściwie pochłania) z dużym zainteresowaniem, a podczas czytania ciśnie się zdanie: jak w cywilizowanym świecie ludzie z mogą tak żyć?

Opinia opublikowana na moim blogu:
https://literackiepodrozebooki.blogspot.com/2022/02/zona-mormona.html

Oj Irenko, Irenko, na co Ci to było!
Rozdzierający serce pamiętnik Irene Spencer - prawdziwa historia życia mormońskiej poligamistki. Decyduje się na wielożeństwo, bo z takiej rodziny pochodzi, Jej ojciec miał 4 żony i 31 dzieci, mama była jego drugą żoną. Teraz to Irene została drugą żoną. Tylko że potem tych żon było jeszcze 10. A każdej z nich i jej potomstwu, mąż ma obowiązek zapewnić oddzielne gospodarstwo domowe i utrzymanie, nikogo nie faworyzując. Więc zaczyna się bieda, a potem życie w skrajnej nędzy, a przede wszystkim wieczny strach, czy będzie czym nakarmić dzieci i w co je ubrać. To, co wspomina Irene jest niewiarygodne. Do tego tragiczne warunki bytowe, izolacja od rodziny, społeczeństwa i cywilizacji. Bez prądu i wody, koniecznych minimalnych sprzętów, w ubraniach z recyklingu, w NĘDZY! Nie wpadłabym na pomysł, że bieliznę można szyć ze starych worków po mące, skutecznym sposobem na pocieszeniem matki, która rozpacza po stracie dziecka może być baton i coca-cola, a swoją najlepszą koszulę nocną (jedyną) trzeba pożyczyć kolejnej żonie męża na noc poślubną. I wieczne oczekiwanie, że kiedyś będzie lepiej.
Do tego sprawy mniej przyziemne, czyli co się dzieje w duszy Irene. Zazdrość o męża, którym trzeba się dzielić, wieczna walka o jego miłość i uwagę, żebranie o bliskość. Zwykłe ludzkie duchowe potrzeby, których zaspokojenie często stało w sprzeczności z religijnymi przekonaniami i prowadziło do ciągłej obawy, czy aby zostanie zbawiona, bo do końca ma...

Bardzo dobra książka. Polecam. Nie zdajemy sobie sprawy jak religia, wiara mogą wyprać mózgi. Na ile wyrzeczeń jest zdolny człowiek w imię "świętości".