Żony nazistów. Kobiety kochające zbrodniarzy

Cóż to była za książka!
Poruszająca, przerażająca i przytłaczająca. Żony Hessa, Göringa, Himmlera, Goebbelsa, Heydricha, Bormanna czy Eva Braun są doskonałą wizualizacją tego, jak połączenie ideologii podlane benzyną miłości może spaczyć obraz świata. O niektórych z nich można powiedzieć wszystko, ale nie można odmówić im inteligencji i bystrości. Mimo wszystko dały się ponieść słowom i obietnicom Hitlera i wraz z mężami tworzyły jego wierną świtę. Inne były snobkami, którym odpowiadał styl życia możliwy dzięki koneksjom. Jeszcze inne były po prostu pozbawione wyobraźni, by mogły zrozumieć, do jakich tragedii prowadzi polityka.

Książka fantastyczna, ale przynajmniej ja, nie mogłam jej czytać na „jeden zamach”. Zmuszała do refleksji nad ludzką naturą i charakterem, wywoływała tematy do żywiołowych dyskusji. Nie mogłam po prostu spędzić z nią ciągiem kilku godzin.

Autor stworzył bardzo ciekawą lekturę. Zawiera dużo cytatów, anegdotek i zdjęć (szkoda, że nie więcej). Jeśli ktoś interesuje się tematyką II wojny światowej i III Rzeszą lub lubi książki ukazujące obraz społeczeństwa w danym momencie historycznym to zachęcam do sięgnięcia po książkę.

Margaret Himmler, Magda Goebbels, Carin i Emmy Goering, Ilse Hess, Lina Heydrich i Gerda Bormann. Historia kobiet ambitnych, zakochanych, lubiących modę, forsujących swoje zdanie, realizujące plany zawodowe… ale również kobiet ceniących władzę, prestiż, bogactwo, kobiet naiwnych, biernych czy okrutnych a co najważniejsze wpatrzonych w Hitlera, który był dla nich nieomylnym bogiem.

Niesamowity jest fakt, co z Czytelnikiem się dzieje, gdy czyta tę straszną historię z perspektywy prywatnej osoby: współczujemy człowiekowi przepełnionemu żalem po stracie żony, dopingujemy kobiecie starającej się o względy mężczyzny, doceniamy oddanie małżonka. Prywatne listy, notatki, zapisy z pamiętników żon nazistów oraz noty zagranicznych polityków to niezwykła perspektywa. Ludzkie oblicze nieludzko zachowujących się zbrodniarzy III Rzeszy i ich żon.

Relacje prominentnych podwładnych Hitlera są przepełnione emocjami i opisami skomplikowanych relacji międzyludzkich… od miłości i przyjaźni po nienawiść, zdradę, chciwość i rywalizację.

Książka „Żony nazistów. Kobiety kochające zbrodniarzy” to opis przemilczeń, ambicji i nienawiści doprowadzających do zagłady dziesiątków milionów ludzkich istnień.

Opisywane kobiety, pławiące się w luksusach, zaangażowane w ruch nazistowski, wykształcone i wychowane w konserwatywnych domach… ostatecznie nieme, gdyż żadna z nich nie miała najmniejszej władzy. Pangermanizm odbierał ko...

Rzetelny tytuł książki powinien brzmieć „ Czołowi naziści i ich zawodowe, małżeńskie i pozamałżeńskie perypetie.”

O żonach nazistów tu niewiele, a w każdym bądź razie nie tyle, ile oczekiwałam. Pierwsze skrzypce grają panowie i historyczne tło, narodziny faszyzmu i dojście Hitlera do władzy. Panie pojawiają się jako dopełnienie swych sławnych mężów, którzy pracują, zabiegają o względy Führera, romansują, popełniają wojenne zbrodnie, bogacą się. A że dla żon nie mają za wiele czasu, to i o tych żonach niewiele. Garść nieciekawych faktów biograficznych, trochę anegdotek, opisów domniemanego samotnego życia w oczekiwaniu na przyjazd zapracowanego małżonka. Do tego a to wykaz łakoci, które przysłał dzieciom pod choinkę, a to wspomnienie jak hodowały kury, czy kaczki, jak rodziły dzieci, towarzyszyły małżonkom do kina, czy opery, czasem opis jakiegoś stroju. Lub jak przygotowywano się, gdy z półgodzinną wizytą zapowiedział się sam Hitler. Niewiele o tym, czy i jak pracowały ku czci i chwale rzeszy. Nuuuda! Sylwetki kobiet potraktowane są powierzchownie i jakoś tak bez emocji. Ni to matki, ni działaczki, ni żony, ni kochanki. Jakbym czytała wypracowanie licealisty, który dorwał się do jakichś opracowań i próbuje stworzyć z tego opracowanie.

Dodatkowo lekturę utrudnia chaotyczny układ książki, całkowite pomieszanie z poplątaniem, skakanie po tematach. Łatwiej by się czytało i wchłaniało informacje ( skąpe skądinąd ), gdyby każdej z pań poświęcony był oddzielny...