Opinia na temat książki Żyj i pozwól umrzeć. James Bond

W obieg weszły złote monety wykute w XVI/XVII wieku. Stanowią część zagionionego skarbu piratów, który spoczął na dnie Morza Karaibskiego. Ktoś je odnalazł i postanowił zniszczyć rynek dla swoich korzyści. Wszystkie ślady prowadzą do Nowego Jorku. Bond zostaje wybrany do rozwiązania tego procederu. Aby tak się stało będzie zmuszony do współpracy z CSI, a ich teatr działań zostaje wzbogacony o trzecią siłę - Smiersz.

Druga część przygód agenta Jej Królewskiej Mości przebiega bardzo podobnym schematem jak Casino Royale. Fabuła jest płynna, przemyślana. Fleming nie raczy nas nagłymi i niespodziewanymi zwrotami akcji. Stawia na prostotę, akcję i magnetyzm Bonda. Ten prosty zabieg znowu zdaje egzamin. Książkę chce się czytać, fabuła wyrywa się by ją poznać - pomimo prostolinijności.

Dodatkowym atutem „kolejnego Bonda” jest Felix Leiter. Bohater jest świetnym uzupełnieniem osobowości Bonda. Są jak yin yang. Sceny z ich udziałem, dynamika relacji stanowi o sile książki, dzięki czemu jej odbiór jest lepszy w stosunku do wspomnianego już Casino Royale.

Ian Fleming apgrejdował swój styl. Na wierzch wychodzi obraźliwe, w obecnych czasach, określanie osób czarnoskórych. Spooooro tego było (w porównaniu do poprzedniej części)… Jest tu również widoczne przedmiotowe traktowanie kobiet przez Bonda. Pamiętajmy, że książka została napisana w połowie ubiegłego wieku - to było powszechne. Nie każdemu może to pasować, dlatego uprzedzam. :) Poza powyższym Fleming wie o czym pisze i to można to odczuć na każdej stronie.

Druga część przygód Bonda jest lepsza od swej poprzedniczki. Bohater ma większe pole do popisu, intryga jest bardziej zawiła co dostarcza większej ilości rozrywki dla czytelnika. Niezmiennie polecam na długie wieczory, gdy szukacie czegoś dobrego i lekkiego.