Bez pana i plebana. 111 gawęd z ludowej historii Śląska recenzja

Całe życie mieszkam na Śląsku. Urodziłam się tutaj i nie zamierzam się nigdzie przenosić. Tu jest mi dobrze.
W domu zawsze się godało, a nie mówiło. Lubię historię z mojego dzieciństwa, którą opowiadają czasem moi rodzice: kiedy ja i mój brat zaczęliśmy chodzić do szkoły, był zakaz używania gwary śląskiej w naszej obecności dopóki nie nauczymy się polskiego. Brzmi śmiesznie- mieszkać w Polsce i uczyć się mówić w tym języku. Udało się- jesteśmy "dwujęzyczni". Trochę tak się czasami czuję.

"Bez pana i plebana. 111 gawęd z ludowej historii Śląska" Dariusza Zalegi od razu zwróciło moją uwagę. Lubię historię. Lubię wiedzieć, co mnie otacza, co dotyczy. Nie zawsze jednak jest na to czas. Chyba nawet nie przyszło mi do głowy się dowiedzieć. Trochę poznałam kiedyś historię Katowic. Miasta, w którym studiowałam i które mnie oczarowało. Czasami sobie myślę, że jest ono symbolem mojej drugiej natury.

Reportaż zwrócił moją uwagę na wiele różnych kwestii. Uświadomił jak niezwykły jest Śląsk. Jedyny w swoim rodzaju- trochę niemiecki, trochę czeski, trochę polski. Śląsk jest mieszanką wielu kultur, dlatego jest taki niepowtarzalny i niesamowity. Ktoś, kto nie jest fanem historii mógłby pomyśleć, że historia Śląska jest historią pewnego kraju, a nie regionu- tyle się działo.

Książka napisana jest w formie gawęd. Przypomina o zapomnianych dziejach, buncie, sile Ślązaków i ich walce o byt. Wszystkie anegdoty poparte są materiałem źródłowym. Na mnie zawsze jeszcze większe wrażenie robi tekst, kiedy wiem, że jest oparty na faktach.
Podobało mi się to, że każdy rozdział dotyczył czegoś innego i miał zaledwie kilka stron. Dzięki temu każdego dnia czytałam 1-2 rozdziały i nie musiałam sobie przypominać, na czym skończyłam. Choć lubię reportaże, tego typu literatura nie każe mi wszystkiego rzucić i całego dnia spędzić na czytaniu. Wolę sobie dawkować tę przyjemność. Mam wtedy poczucie, że każdego dnia dowiedziałam się czegoś nowego.

Dla mnie książka była strzałem w 10 i polecam wszystkim Ślązakom oraz zainteresowanym historią kraju. Nie wiem jednak, czy takie wrażenie zrobiłaby na mnie inna książka z serii Ludowa Historia Polski. Druga część dotyczyła mojego otoczenia, ale chyba nie jestem aż tak ciekawa losów innych polskich regionów.


Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.