A z popiołów zrodzi się ogień recenzja

Ból. Cierpienie. Smutek. Nikła, szybko miażdżona nadzieja.

Te uczucia towarzyszyły mi przy lekturze "A z popiołów zrodzi się ogień" Sabaa Tahir. Czy pojawił się uśmiech? Tak, kilka razy, na szczęście. Ale poza tymi krótkimi momentami czułam, że lektura sprawia mi ból, jednak wcale nie w złym znaczeniu.

"A z popiołów zrodzi się ogień" to wstęp do tetralogii. Książka utrzymana jest trochę w klimacie dark academia - ale tak bardzo, bardzo dark. Śledzimy historię z dwóch perspektyw: Lai, która po utracie rodziny rzuca wszystko, by dołączyć do ruchu oporu i uratować brata przed śmiercią - co może się dla niej bardzo, ale to bardzo źle skończyć; i Eliasa, ucznia Akademii, Zamaskowanego, którego największym marzeniem jest zdezerterować, by nie brać już dłużej udziału w niemoralnych działaniach komendantki. Nie jest to jednak wcale łatwe, a losy tej dwójki niespodziewanie się splatają...

Zacznę od tego, że moim zdaniem ta książka kategorycznie NIE nadaje się dla osób +14. Mamy tu tortury, śmierć, zdrady - zawartość wprowadziła mnie, osobę po 30, w dół i chandrę, a niektóre opisy sprawiały, że chciałam zamknąć oczy. To zdecydowanie powinna być pozycja +16.

Pomijając ten element, naprawdę dobrze czytało mi się "Popioły". Wspaniale było widzieć podróż i rozwój Lai - z zahukanej, zwykłej dziewczyny powoli wyrasta na odważną kobietę, która wie, że od niej zależy, czy jej brat przeżyje. Nie boi się ryzykować, choć często okupuje to bólem.

Moim zdecydowanym faworytem - cóż za niespodzianka - został Elias. Choć motyw wybrańca był przed laty bardzo popularny, dzięki temu, że minęło już kilka lat od pierwszej premiery książki, nie przeszkadzał mi on przy lekturze. Na drodze Eliasa stoi naprawdę wiele przeszkód, a największą jest jego sumienie. Czy to dobrze, czy źle? Przekonacie się.

Tej książki nie czyta się łatwo ani szybko, bo ze stron wciąż wylewa się ból. Zdrady można oczekiwać z każdej strony, a autorka tak fenomenalnie poprowadziła wątek Prób, że naprawdę nie byłam pewna, jak się on potoczy.

Choć długo czytałam "A z popiołów zrodzi się ogień", to nie żałuję tej przygody i już zacieram ręce na kontynuację.