Recenzja książki Ach, jak cudowna jest Panama

Janosch "Ach, jak cudowna jest Panama" Opowieść o tym, jak Miś z Tygryskiem wędrowali do Panamy, przełożyła Emilia Bielicka, ilustracje autora,

Czy ktoś z Was pamięta wydaną po raz pierwszy w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, a potem jeszcze kilkukrotnie wznawiane historię, których bohaterami jest dwójka nierozłącznych przyjaciół: Miś i Tygrysek? Ja niestety nie miałam okazji wychować się na nich, bo w chwili ich pierwszego wydania, byłam już nastolatką.

Janosch, a właściwie Horst Eckert – urodzony na Górnym Śląsku pisarz piszący w języku niemieckim jest autorem licznych książek dla dzieci, bo chociażby jego powieść "Cholonek, czyli dobry Pan Bóg z gliny", historia osadzona w realiach Górnego Śląska jest książką dla dorosłego czytelnika. Wracam jednak do Misia i Tygryska, którzy skradli moje serce❤️ I myślę, że mają też szansę skraść Wasze.

Chciałabym być jak Miś albo Tygrysek. A najlepiej jak oboje. Ta dwójka nierozłącznych przyjaciół pokazuje nam, że na skomplikowany w swojej konstrukcji świat, można patrzeć w prosty sposób, czerpiąc przy okazji przyjemność z małych rzeczy.

Kiedy pewnego dnia obok ich domku dryfuje skrzynia pachnąca bananami, Miś i Tygrysek postanawiają ją wyłowić. Panama–stąd właśnie przypłynęły (przypomniało mi to natychmiast lata mojego dzieciństwa, kiedy banany czy pomarańcze były pojawiającym się w sklepach przed świętami towarem luksusowym, pragnieniem niejednego dziecka) staje się egzotycznym marzeniem Misia i Tygryska.

Janosch pisze w sposób ciepły, mądry i bardzo prosty, ukazując jednocześnie w swoich historiach mnóstwo prawd oczywistych. Jest podążanie za marzeniami, przyjaźń, która przełamuje wszelkie bariery i ukazanie, że to co kochamy, wcale nie musi być tak odległe, szczególnie wtedy gdy ma się przyjaciela." Ach, jak cudowna jest Panama" podkreśla również jak niesamowitych przeżyć mogą dostarczyć wyprawy i jak cudowne mogą być powroty do domu.

Przepadłam bez reszty w tej również przepięknie ilustrowanej opowieści. Ja także, tak jak Miś i Tygrysek, mam wielką ochotę znów gdzieś wyruszyć. Póki co udam się na kolejne spotkanie z nimi w tomie "Idziemy po skarb", które mam nadzieję, będzie równie mądre i otulające. mniej