Afera na tuzin rysiów recenzja

"...czy zdołam sobie spojrzeć w oczy jeśli zawiodę?"

"Afera na tuzin rysiów” to kroniki sąsiedzkie ,,Trylogii Nikity" autorstwa Anety Jadowskiej.

Już na wstępnie dostajemy informację, że jest to książka niezależna i można ją czytać bez znajomości Nikity. Czy tak było naprawdę? Jako osoba, która nie czytała, tej serii mogę się w tej sprawie wypowiedzieć.

No więc po części zgadzam się z tym, a po części nie. Książka opowiada historię bohaterów, których charakterystyka została opisana dokładnie w innej serii. Tutaj natomiast praktycznie nic poza imionami o nich nie wiemy. To samo zresztą tyczy się świata, w którym rozgrywa się cała fabuła. Mamy nietuzinkowe miejscowości, które łudząco przypominają te nasze, jak choćby Wars i Sawa. Pojawiają się wzmianki o magicznych istotach takich jak wiedźmy, czy zmiennokształtni jak także, inne nie do końca oczywiste nazwy zjawisk i przedmiotów. Niestety z tego, co wymieniłam, nic nie jest, jakoś szczególnie wytłumaczone trzeba się więc dużo samemu domyślać.

Zgadzam się natomiast z tym, iż książka nie jest kontynuacją. Akcja, która się w niej dzieje ma swój początek w momencie, kiedy młody ryś Michaś wynajmuję Nikitę, by ta odnalazła jego zaginionych krewnych. My jako czytelnicy zaś mamy na to wszystko podgląd.

Cała książka ma w sobie dużo magicznych i fantastycznych elementów. Nie do końca rozumiałam wszystko jednak i tak czerpał, z tej historii ile się da. Styl autorki jest naprawdę bardzo przyjemny, a dialogi między bohaterami zabawne. Dodatkowo prowadzone przez Nikitę śledztwo było naprawdę ciekawie rozbudowane i opisane. Działo się dużo, przez co nie szło się nudzić.

Pewnie jednak zastanawiacie się, czy mimo wszystko idzie się w tym odnaleźć? Zapewniam was, że jak najbardziej. To jest trochę tak jak z serialem, którego w ogóle nie znacie, ale puszczacie sobie, bo nic innego nie ma do obejrzenia i nagle wkręcacie się bez reszty. Dla mnie to było właśnie coś takiego.

Czytało mi się te pozycje bardzo dobrze. Ostatecznie jednak uważam, że jeszcze lepiej czytałoby mi się ją, gdybym znała serię Nikita. Będę więc zachęcać do tego, by trzymać się kolejności, w jakiej książki były wydawane. Oczywiście jest to moje osobiste zdanie.

Tak czy owak, nie da się nie zgodzić, iż ta lektura jest świetną książką z dobrą przygodą, która pochłania. Zaś piękne wydanie i równie piękne ilustracje w środku dodatkowo cieszą oczy czytelnika.

Ja się czuje zachęcona do sięgnięcia po inne pozycje autorki, a wam serdecznie polecam tę historię.