Recenzja książki Alpaka czułości

To już ostatni tom serii „Na tropie miłości”. Zdecydowanie mój ulubiony, przy tej części najlepiej spędziłam czas!

Wszystko zaczyna się od pewnej imprezy w kulawym bocianie, która jest początkiem nowych tarapatów. Tym razem wpadną w nie Brenda oraz Kamil.
Miało być sielsko i anielsko, ale to jedna wielka rewolucja.
Brenda i Kamil zostają zmuszeni, aby dzielić pokój w pensjonacie. Brenda nie przepada za weterynarzem, więc staje się to uciążliwe dla obojga. Kamil nie pozostaje dłużnym i również odpłaca się Brendzie, za jej przytyki.
Pech lub los pokierował do tego samego pensjonatu również babcię Trudzię wraz z niesfornymi bliźniętami. Miała nadzieję na beztroski wypoczynek wśród lasów, ale z tą dwójką nie istnieje coś takiego. Potrafią dostarczyć zarówno przygód jak i kłopotów, o czym babcia Trudzia szybko się przekona.
Jest również pewna alpaka, która ma w zwyczaju spacerować leśnymi drogami i wprawiać w przerażenie spotkanych wędrowców, ale potrafi także nabroić i przysporzyć swojej właścicielce kłopotów. Kiedy bliźnięta wpadają na trop alpaki, przygoda dopiero się zaczyna, a ta trójka razem może zwiastować tylko kłopoty, który dostarczą wielu osobom.
Podczas kilku afer, które spowodują, zmienią także życia kilku osobom i przyczynią się do szczęśliwych zakończeń.
Brenda i Kamil po pewnym czasie zaczynają ze sobą więcej rozmawiać, co sprawi, że początkowa niechęć dziewczyny się ulotni. Miała swoje powody, aby traktować Kamila tak a nie inaczej. Jednak ten urokliwy pensjonat to początek wielkich zmian. Wśród śpiewu ptaków, zapachu lasu oraz promieni słonecznych muskających skórę, można odnaleźć spokój duszy, ale przede wszystkim w tym sielskim klimacie można otworzyć serce na nowo zacząć żyć.

Pełna humoru i zabawnych zwrotów akcji opowieść o miłości oraz o szukaniu własnego szczęścia. Często budujemy wokół siebie mur i nie pozwalamy nikomu go przekroczyć, tylko dlatego, że boimy się uwierzyć, że może nas spotkać coś pięknego. Czasami trzeba po prostu zaufać temu co daje nam los i pozwolić się prowadzić w nieznane. Najczęściej to właśnie tam czeka upragnione szczęście.