Anielski puch recenzja

Anielski puch kojarzy się z ciepłem, czymś dobrym i przyjemnym. To coś, czego się pragnie. Coś, o czym można marzyć, zwłaszcza w Święta.
Książkę otrzymałam w wigilijny poranek, jednak przygotowania do świąt, nie pozwoliły mi zabrać się za nią od razu. Święta to czas bliskości, rodzinnych spotkań, śpiewania kolęd, obdarowywania prezentami i dzielenia się opłatkiem. Chciałam więc poświęcić te chwile rodzinie. Te święta, były zupełnie inne od wszystkich do tej pory. Wprowadzone ograniczenia nie pozwoliły na spotkania w większym gronie, pomimo to dało się wszystko w miarę ogarnąć.

się Nowy Rok, postanowienia noworoczne, więc postanowiłam bardziej się zmobilizować i wziąć za czytanie.

Anielski puch, to historia Zofii, Anny i Natalki. Trzy kobiety połączone więzami rodzinnymi, trzy pokolenia kobiet, które pragną miłości, niestety los w tej kwestii nie był dla nich łaskawy. Każda z nich nie odnalazła dotychczas wielkiej miłości. Zofia całe życie tęskniła za matką, która ją opuściła. Anna, pozostawiona przed laty przez męża, stroni od mężczyzn i nie chce ułożyć sobie życia na nowo, już nie wierzy, że może być jeszcze kochana. Natalka ulega swemu sercu i zakochuje się w nieodpowiednim chłopaku, czy może z tego wyniknąć coś dobrego?
Pomimo tych wszystkich przeciwności losu, które spotykają kobiety, one podtrzymują rodzinną tradycję i co roku piszą list do Świętego Mikołaja, prosząc go o spełnienie ich marzeń. Czy zbliżające się Święta zmienią coś w ich życiu?

Czytając Anielski puch, na początku trochę nie mogłam się odnaleźć. Historia była opowiedziana przez każdą z bohaterek i trochę gubiłam się, kto teraz opowiada. Po jakimś czasie nie było już z tym problemu, jednak może to trochę przeszkadzać. Tradycja pisania listów do Mikołaja przez dorosłe już osoby, też była trochę nieprawdopodobna, ale nie niemożliwa. Święta to piękny czas i wszystko może się zdarzyć. Wśród tylu historii świątecznych, warto sięgnąć akurat po tę książkę, która daje nadzieję na lepsze jutro. Pokazuje, że nie warto żyć przeszłością, a trzeba iść do przodu i nigdy nie tracić nadziei.
Książkę czytało się bardzo przyjemnie. Lubię szczęśliwe zakończenia i ta historia o trzech kobietach też ma piękny finał. Jeśli lubicie poczuć klimat świąt Bożego Narodzenia w książkach, to ta powieść nie będzie miała go za dużo, ale jest przepełniona miłością, nadzieją i jest warta tego by, w chwili zabiegania zatrzymać się na chwilę i zagłębić w lekturę. Żałuję, że nie przeczytałam jej jeszcze przed Świętami Bożego Narodzenia, jednak nie miałam takiej możliwości.
Książkę otrzymałam z klubu recenzenta serwisu Na kanapie.