Ostatnia ,,więźniarka'' Auschwitz recenzja

Ostatnia więźniarka Auschwitz” to jedna z najbardziej poruszających historii jakie ostatnio przeczytałam. Książkę czyta się jednym tchem – jednocześnie przeżywając tyle intensywnych emocji naraz, że pozostaje w naszych głowach na długo po przeczytaniu. Temat holokaustu, faszyzmu, czy wojny – przerażający i niestety w dzisiejszych czasach tak bardzo aktualny.

@ninamajewskabrown - autorka tej powieści na jej łamach przekazuje relację historyczną historięrodzinną opowiedzianą przez córkę więźniarki obozów na Majdanku, w Ravensbruck i Buchenwaldzie i więźnia z Auschwitz. Anna Odi to córka Mirosławy i Józefa -75 lat po wyzwoleniu obozu w Auschwitz w jednym z esesmańskich bloków przyszła na świat,do teraz mieszka i pracuje na terenie Państwowego muzeum Auschwitz-Birkenau. Poniekąd stała się„więźniarką” tego miejsca i historii. A dzięki swojej pracy ratuje od zapomnienia to, o czym nam współczesnym zapomnieć tak łatwo a czego zapomnieć nam nie wolno.

Autorka przenosi nas najpierw w przedwojenny czas do Paryża, potem do Warszawy gdzie na wspaniałe wakacje życia wybrała się Mimi w 1939r. Znajomość historii i nieuchronnośćtego co się ma wydarzyć towarzyszyło mi i wzbudzało cały czas przejmujące uczucie przerażenia.

Jest to książka niezwykle ważna i trudna jednocześnie. Pokazuje ważne wydarzenia historyczne z punktu widzenia zwykłego człowieka – tak jakby działy się tuż obok. Moim zdaniem gdyby takie książki były w kanonie lektur szkolnych historii nie musielibyśmy się uczyć na pamięć – ona po prostu zostawałaby w naszych głowach, a emocje towarzyszące czytaniu o wiele bardziej utrwaliłyby ówczesne wydarzenia niż wielokrotne powtórki z dat czy chronologii wydarzeń.
Nina Majewska Brown włożyła mnóstwo pracy i serca w napisanie tej książki, widać to w każdym elemencie – oryginalne fotografie rodzinne, wycinki prasowe ale też styl pisania który tak bardzo zbliża nas do bohaterów, że stają nam się bliscy niczym rodzina i przyjaciele. Moim zdaniem każdy powinien poznać tę książkę i przekonać się osobiście jak bardzo zasługuje na miano książki roku. Polecam z całego serca.