Bagno recenzja

Kolejny, już piąty tom serii o komisarzu Igorze Brudnym po raz kolejny nie zawodzi. Jak dla mnie bardzo dobra książka.

Dużo osób zarzuca autorowi sięgnięcie do polityki oraz dosadne wyrażanie swojego zdania. Mnie natomiast wątek polityczny w ogóle tu nie przeszkadzał, lecza stanowił tylko tło do bardzo dobrej historii. Kolejnej bardzo dobrej historii z lubianym bohaterem. Odnalazłam się w tym "bagnie" i przyznam, że pan Piotrowski trzyma poziom poprzednich tomów. Bardzo mi się podobało i czekam na więcej.

Gdy w opisie zobaczyłam sierociniec sióstr Hieronimek to muszę przyznać, że lekko się rozczarowałam, że znów wracamy do tego samego tematu, no bo ileż można, ale na szczęście okazało się, że drogie siostry są tylko drobnym elementem tła - niby rozgrywa się tam kluczowa dla książki akcja, ale nie pierwszoplanowa, na szczęście nie wracamy na zbyt długo w mury sierocińca. Co do wątku politycznego... Dużo tu nawiązań do naszej politycznej sytuacji ale mnie to kompletnie w niczym nie przeszkadzało. Nie lubię politycznych książek a tu pomimo wyraźnego i nachalnego wątku polityka nie wysuwała mi się na pierwszy plan. Stanowiła tylko tło dla historii Sędzi. Jeśli mam być szczera, to bardzo dobre tło.

Podobnie jak w poprzednie tomy "Bagno" wciąga od samego początku, cały czas utrzymuje napięcie i zaskakuje zakończeniem. Nie domyśliłam się wcześniej tożsamości Sędziego, to musiał ujawnić mi sam autor.

Narracja w trzeciej osobie z punktu widzenia kilku różnych bohaterów, m.in. Sędziego, Brudnego czy kilku polityków.

Podsumowując: kolejne bardzo dobre spotkanie z Igorem Brudnym. Książka mocno polityczna, ale przyjemna w odbiorze. Wciąga od początku i trzyma w ryzach napicia aż do samego zakończenie. Jak dla mnie super, polecam.