Człowiek bez psa recenzja

Bardziej obyczajówka niż kryminał

Autor: @almos ·2 minuty
2021-11-04
Skomentuj
16 Polubień
Książka zaczyna się od zjadliwego portretu wielopokoleniowej rodziny, gdzie ojciec rodu, Karl-Erik Hermansson, facet, który wszystko wie najlepiej i zawsze ma rację, od lat terroryzuje matkę, Rosemarie. Ich najstarsza córka, Ebba, która: „zawsze była pupilką ojca i jego oczkiem w głowie” jest prymuską, odnoszącą same sukcesy perfekcjonistką, która z kolei trzyma w mocnym uścisku własną rodzinę. Ebba wpędza w kompleksy rodzeństwo: Roberta, który zrobił z siebie pośmiewisko w reality show, oraz Cristinę przeżywającą wielki kryzys małżeński. Ważnymi postaciami są jeszcze synowie Ebby, starszy Henrik, który jest szykowany na kolejną znakomitość, jak dziadek czy matka, i młodszy Kristoffer nieźe tresowany przez matkę, ale powoli uwalniający się spod jej dominacji. Znakomicie opisuje Nesser te na pozór fajne a tak naprawdę toksyczne stosunki rodzinne. Dość powiedzieć, że do 1/3 audiobooka nie było żadnej intrygi kryminalnej, tylko w gruncie rzeczy powieść obyczajowa, ale słuchałem z niesłabnącym zainteresowaniem. No bo dobry kryminał to także dobra literatura....

Tu dygresja, słuchałem ostatnio kryminałów kilku polskich autorów, nazwiska zmilczę, napisane to ubogo, topornie, nieciekawie, może i intryga kryminalna była tam fajna, ale styl tych książek był dla mnie nie do zaakceptowania, ci ludzie po prostu nie potrafią pisać.

W drugiej części książki nasza rodzina przeżywa tragedię: znikają bez śladu Robert i Henrik. Znakomicie pokazuje Nesser jak ta trauma prowadzi do rozpadu rodziny, która kompletnie nie może sobie poradzić z tak wielką tragedią.

Śledztwo w sprawie zaginięć prowadzi inspektor Barbarotti i od tego momentu, paradoksalnie, książka staje się deczko nudna. Może dlatego, że my czytelnicy wiemy coś o zaginionych, wiedzą też (częściowo) członkowie rodziny, zaś biedny inspektor porusza się we mgle, a śledztwo nie posuwa się do przodu ani o centymetr.

No właśnie, intryga kryminalna w zasadzie w książce nie istnieje, zagadki zaginięć rozwiązują się same. Zaś pod koniec rzecz cała zaczyna się mocno dłużyć, zwłaszcza że my, czytelnicy, znowu znamy rozwiązanie zagadki w przeciwieństwie do biednego inspektora Barbarottiego. Prawdę mówiąc, zakończenie kryminału całkowicie jest puszczone i ciągnie się jak flaki z olejem, to niestety obniża nieco ocenę książki.

Źle autor potraktował Barbarottiego, wychodzi w książce na idiotę, a nim nie jest, to kwestia pokazania go w odpowiedniej perspektywie. Z drugiej strony myślę sobie, że gdyby w książce nie było wątku policyjnego, to niewiele by straciła, zostałaby po prostu ponura tragedia rodzinna, zresztą bardzo dobrze opisana.

Zatem książka jest jakby pęknięta, z jednej strony mamy znakomite wątki obyczajowe i psychologiczne, z drugiej kompletnie puszczoną intrygę kryminalną. Niemniej to wciąż bardzo dobra literatura.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2021-08-19
× 16 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Człowiek bez psa
2 wydania
Człowiek bez psa
Håkan Nesser
7.0/10

Pierwszy tom porywającej serii kryminalnej o inspektorze Gunnarze Barbarottim. Rodzina Hermanssonów zbiera się by uczcić 65 urodziny nestora rodu Karla-Erika. Jednak rodzinne spotkanie ma tragiczn...

Komentarze
Człowiek bez psa
2 wydania
Człowiek bez psa
Håkan Nesser
7.0/10
Pierwszy tom porywającej serii kryminalnej o inspektorze Gunnarze Barbarottim. Rodzina Hermanssonów zbiera się by uczcić 65 urodziny nestora rodu Karla-Erika. Jednak rodzinne spotkanie ma tragiczn...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

"Człowiek bez psa" to dość zaskakująca książka. Gdyby położyć na wadze moje odczucia - to, co mi się w niej podobało i to, co mnie raziło, prawdopodobnie szalki pozostałyby w równowadze, chociaż hist...

@Antytoksyna @Antytoksyna

Miałam świadomość, że będzie to „bardziej obyczajówka niż kryminał”, ale wcale mnie to nie zniechęciło. Jeśli strona obyczajowa jest perfekcyjna, zazwyczaj przymykam oko na wątłą zagadkę kryminalną. ...

@Rudolfina @Rudolfina

Pozostałe recenzje @almos

Ekonomiczna analiza prawa
Prawo i ekonomia

Książka jest polskim tłumaczeniem najpopularniejszego amerykańskiego podręcznika z Law&Economics, czyli po naszemu: ekonomicznej analizy prawa. Nie mogę powiedzieć, że p...

Recenzja książki Ekonomiczna analiza prawa
Karuzela pomyłek
Montalbano na wysypisku

Chwała wydawnictwu Noir sur Blanc, że powoli, nie spiesząc się, publikuje kolejne książki z serii z sycylijskim komisarzem Salvo Montalbano w roli głównej. Andrei Camill...

Recenzja książki Karuzela pomyłek

Nowe recenzje

Ptaki najpiękniej śpiewają nocą
"Ptaki najpiękniej śpiewają nocą"
@tatiaszaale...:

“Paraliżujący szok był zbyt duży, żeby mogła zdać sobie sprawę, co się dzieje wokół niej”. Upadek Powstania War...

Recenzja książki Ptaki najpiękniej śpiewają nocą
Callas, moja rywalka
Ja, Carlotta i ona, Maria
@Danuta_Chod...:

@Obrazek Enzo Ponzi, mediolański przewodnik, zarażony przez dziadka miłością do opery, oprowadzając wycieczki zawsze ...

Recenzja książki Callas, moja rywalka
Echa prawdy
świetna
@mamazonakob...:

Od obalenia komunizmu w Polsce minęło wiele lat, jednak tajemnice z tamtych czasów nie wszystkie zostały odkryte. Niekt...

Recenzja książki Echa prawdy
© 2007 - 2025 nakanapie.pl