Niezłe ziółko recenzja

Po pierwsze mam dziecko w odpowiednim wieku, żeby czytać tę książkę a po drugie lubię twórczość pani Kosmowskiej i trzymam rękę na pulsie, co nowego napisała :) 

Eryk ma 8 lat i dwie babcie: 

„Babcia Malutka jest mamą mamy i Eryk widział ją zaledwie kilka razy. Babcię Dużą, mamę taty, znał lepiej. Kiedy przyjeżdża, trzeba dokładnie wysprzątać pokój i odpowiadać na pytania pełnym zdaniem, bo Babcia Duża była kiedyś kierowniczką. Rządziła i wszystko wiedziała najlepiej. Eryk zauważył, że od tego czasu nic się nie zmieniło. I choć babcia przeszła dawno na emery-coś tam, to w jego domu nadal była kierowniczką. Może dlatego każdy trochę się jej bał?

Nawet Balbina. Świnka morska Eryka, przyjaźnie zwana wieprzem, świntuszkiem, prosiakiem i Balbiną, na widok Babci Dużej udawała, że śpi. Właściwie cała rodzina trochę udawała, że śpi, a tato nawet potrafił kłamliwie pochrapywać.

Wszystko dlatego, że babci nic się nie podobało. Zupa za kwaśna, chleb za świeży, Eryk zbyt niski, a mama powinna być szczuplejsza i koniecznie coś zrobić z włosami. Eryk nie miał pojęcia, po co robić cokolwiek z włosami mamy, zakręconymi na maksa i cudownie niegrzecznymi, jak mawiał tata. Właśnie takie podobały się tacie i Erykowi najbardziej. O swoich spostrzeżeniach babcia mówiła z fotela taty, oglądając ulubione seriale. Najgorsze było jednak to ciągłe nazywanie Eryka „Eryczkiem”.

Babcia Malutka pojawiała się bez zapowiedzi. I gdy tylko przekraczała próg, dom stawał na głowie. Nie na dachu, a właśnie na głowie!

Babcia wyciągała ze starej walizki dziwne prezenty. Jakieś muszle, aromatyczne przyprawy, śmieszne okulary przeciwsłoneczne albo kolorowe kamyki, które potem były ozdobą mamy klombu. Każdy wybierał z tych skarbów coś dla siebie. Tato śmieszne okulary, mama przyprawy indyjskie, Eryk ozdobne muszelki. A potem siadało się przy pachnącej herbacie i Babcia Malutka rozwiązywała języki. Naprawdę potrafiła to zrobić! Nie tak, jak się rozwiązuje sznurowadła. Właściwie nie wiadomo, jak tego dokonywała. Po prostu wszyscy zaczynali jednocześnie mówić i głośno się śmiać. A babcia słuchała tych rodzinnych opowieści z błyszczącymi oczami.”

Babcia Malutka podróżuje po świecie i przeżywa mnóstwo przygód. Niestety z powodu choroby zamieszkuje w domu wnuka i powoli odchodzi. 

Eryk ma też kochających rodziców, którzy mają dla niego dużo czasu i uwagi a mimo to woli babci zwierzać się z problemów. Nawet po śmierci babcia „odwiedza”chłopca w trudnych dla niego chwilach.

Książka jest afirmacją życia, radości, dowartościowania młodego człowieka, dostrzeżenia jego zalet, takiego „dmuchnięcia w skrzydła”.

Może też być idealną lekturą, by wprowadzić dziecko w podobnym wieku w niełatwy temat śmierci i przemijania. Bardzo polecam.