Bestia recenzja

"Noce sprzyjały im. Strach rośnie nocą. A że siostry żywiły się strachem, nigdy nie były głodne."

Mroczna, ale bardziej baśniowo.
Straszna, ale bardziej przypowieściowo.
Całość czyta się tak, jakby babcia opowiadała nam do snu bajkę: Dawno, dawno temu...
I styl i narracja utrzymana jest właśnie w takiej tonacji. Historia bardziej smutna, niż przerażająca, choć ekranizacja byłaby mocną grozą:)

Historia o siostrach. O klątwie i wiążącej się z nią tragedii. O przeistaczaniu się z człowieka w potwora.

"Wtedy też zaszła w nich jakaś zmiana. Coś zamknęło się, a coś innego otworzyło."

O pożeraczkach dusz.

"Na imię miały Angelica i Benedicta. I były pożeraczkami dusz."

I historia o Alys - zwykłej dziewczynce z wioski, która miała dopiero spotkać się ze swoim przeznaczeniem. I poznać Bestię.

"Nosiła w sobie ciemność. Nie mogła przed nią uciec, bo nie mogła uciec przed sobą."

Krótka, połknięta na raz, przenosząca w inny świat opowieść rodem z ponurego wieczoru, kiedy na dworze deszcz, wiatr i ciemność...

Podczas lektury nachodziła mnie często refleksja o ciemnocie dawnych czasów i uldze, że żyję teraz, kiedy żyję :)

"Na matkę patrzyli wieśniacy wręcz z politowaniem. Lepiej było nie mieć dzieci wcale, aniżeli wydać na świat dwie dziewczynki. Mówiono nawet, że zrobiła to złośliwie. Do czegoś takiego mogła się posunąć tylko kobieta harda."

Boszszsz...:/

POLECAM - magia i mrok, legenda i przypowieść, miłość i przeznaczenie, klątwa i nadzieja.

Okładka niedobra, nie oddaje klimatu zupełnie.