Ludzie Putina recenzja

Oczy całego świata są skierowane teraz na Ukrainę i na sprawcę, który wywołał tę wojnę – Władimira Putina. Wszyscy próbują zrozumieć, kim naprawdę jest ten człowiek i dlaczego zachodni politycy, tak bardzo się pomylili w jego ocenie oraz pozwolili wykorzystywać się Rosji do prowadzenia swoich interesów.

Catherine Belton to amerykańska dziennikarka śledcza Reutersa, która w latach 2007-2013 pracowała w Moskwie jako korespondentka „Financial Times”. Postanowiła wziąć pod lupę najbliższych współpracowników Putina i opowiedzieć nam, jak KGB odzyskało Rosję i zwróciło się przeciwko Zachodowi.

Autorka rozpoczyna swoją opowieść od Drezna w czasach NRD, gdzie Putin służył jako główny oficer łącznikowy między KGB (służby specjalne ZSSR), a tamtejszą Stasi, czyli tajnymi służbami komunistycznych Niemiec (NRD), które były odpowiedzialne za bezpieczeństwo wewnętrzne, wywiad wewnętrzny i zagraniczny oraz kontrwywiad. Cyt.: „Większość działań Putina w okresie drezdeńskim pozostaje owiana tajemnicą, między innymi dlatego, że KGB okazało się znacznie bardziej skuteczne od Stasi w niszczeniu i przekazywaniu dokumentów sprzed upadku komunizmu. „Mamy problemy z tymi Rosjanami – mówił Sven Scharl, badacz archiwum tajnej policji w Dreźnie – Zniszczyli prawie wszystko”.”

Tutaj też zajmował się współpracą z organizacjami terrorystycznymi, które siały zamęt na Zachodzie cyt.:” Również dawny szef wywiadu Rumunii, Ion Mihai Pacepa, najwyższy rangą oficer bloku wschodniego, który wybrał ucieczkę do USA, pierwszy otwarcie mówił o współpracy KGB z ugrupowaniami terrorystycznymi.”

Jak wiemy tę metodę wspierania terroryzmu stosuje do dzisiaj dla osiągnięcia swoich celów politycznych. Wystarczy przypomnieć wysadzenie bloków mieszkalnych w Moskwie, a potem oskarżenie o to Czeczeńców.

Jak pokazuje obecna sytuacja, czyli wojna w Ukrainie, zachodnie sposoby prowadzenia polityki wobec Rosji i jego przywódcy zawiodły. Jak mówią specjaliści, na niego działa tylko siła i tylko jej się boi.

Sposób działania Putina i jego otoczenia, to metody czysto mafijne, włączając w to również współpracę z rosyjskimi zorganizowanymi grupami przestępczymi i pranie brudnych pieniędzy na Zachodzie. Ponieważ rosyjskie spółki nie mogły wejść na amerykańską giełdę z powodu zbyt restrykcyjnych przepisów dotyczących sprawozdań finansowych firm, ich pieniądze zalały londyńskie City. Znakomicie wykorzystano chciwość Zachodu cyt.:” Rosyjskie firmy dopuszczone do obrotu giełdowego w Londynie zapewniały strumień zysków bankierom, prawnikom, konsultantom oraz specjalistom od PR-u. Miasto kąpało się w rosyjskiej gotówce. Lecz zamiast zmian w samej Rosji pod wpływem integrowania się jej rynków z zachodnimi następował proces przeciwny – to Rosja zmieniała Zachód. Przybywający do brytyjskiej stolicy potentaci finansowi, którzy – jaki liczono – staną się niezawisłą siłą napędową przemian, coraz bardziej się uzależniali od Kremla. Byli zakładnikami obrastającego w autorytaryzm Putina i jego kleptokratycznego państwa. Zachód nie zdołał wprowadzić w Rosji systemu polegającego na praworządności – powoli sam ulegał skorumpowaniu. Jakby wstrzyknięto mu jakiś wirus.” Nic dziwnego, że teraz, kiedy trwa wojna w Ukrainie, wielu zachodnich polityków ma moralnego kaca.

Kim jest naprawdę Putin ? Tego się pewnie dowiemy za kilka lat, kiedy zmieni się sytuacja polityczna w Rosji.

To, co możemy teraz powiedzieć na pewno – to Władimir Putin Wielki, nie będzie „wielki”, nie przejdzie do historii jako ten, który wskrzesił imperialną Rosję i zajął Ukrainę. Zajmie miejsce w historii obok takich zbrodniarzy, jak Józef Stalin.

Autorka wykonała gigantyczną pracę, przeprowadziła prawdziwe dziennikarskie śledztwo i słusznie ta pozycja zdobyła wiele wyróżnień - Książka Roku „The Sunday Times”, „Times” i „Daily Telegraph”. Czyta się ją niczym thriller szpiegowsko-mafijny.

Przeprowadziła szczegółową analizę kariery Putina i jego otoczenia od czasów jego służby jako tajny agent w komunistycznych Niemczech (NRD) aż do 2020 roku.

Ta książka przejdzie do historii, a autorka powinna napisać ciąg dalszy, kiedy zakończy się wojna w Ukrainie.

Jest ona obszerna, jak na pozycję z gatunku literatury faktu, ponieważ liczy ponad 600 stron, ale naprawdę warto ją przeczytać. Jest naprawdę świetna.

Jedyne, czego mi w niej zabrakło, to fotografie bohaterów książki, które pozwoliłyby lepiej ich zidentyfikować, tym bardziej, że jest to książka amerykańskiej autorki, więc pewnie jej rodacy jeszcze mniej kojarzą opisywane osoby, niż mieszkańcy naszej części Europy.

Historia opisana w książce, dzieje się dalej na naszych oczach, a jakie będzie jej zakończenie, czyli koniec panowania Putina na Kremlu? Na to musimy jeszcze poczekać.