Zakłamani recenzja

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.

Niezbyt często zdarza mi się sięgać po polskie kryminały. Wiele razy książki w tym klimacie mnie zmęczyły, uświadamiając, że jednak zagraniczne odpowiedniki wypadają znacznie lepiej. A do tego jeszcze debiut. Czy mogło być bardziej ryzykownie? Chyba nie. Ale jak mówi znane powiedzenie: kto nie ryzykuje, ten nie pije szampana.

Pierwsze, co zwróciło moją uwagę, to spora liczba wątków, które wymagają od czytelnika skupienia i zaangażowania. Chwila nieuwagi sprawia, że można poczuć dezorientację i wówczas konieczny może być powrót do już przeczytanych stron. Ja jednak nie uważam tego za wadę, a za zaletę. Cenię sobie bardziej skomplikowaną akcję, szczególnie w kryminałach lub thrillerach. Możliwość nie tylko podążania za autorem, ale również szansę do poukładania wszystkiego na własną rękę, co nie tylko podtrzymuje zainteresowanie, ale także daje sporo satysfakcji.

Akcja książki nie rozwija się w błyskawicznym tempie, a autorka spokojnie i bez pośpiechu ujawnia kolejne informacje. Taki zabieg sprawia, że całość staje się bardziej klimatyczna, a uczucie napięcia towarzyszy czytelnikowi w czasie całej lektury. Pewniej pikanterii i nutki tajemniczości dodaje całości również wybór miejsca wydarzeń. Podoba mi się, że tło dla rozwoju akcji stanowi szpital. Niezbyt często fabuła powieści rozgrywa się w takim miejscu, a moim zdaniem daje ono autorowi wiele możliwości, które tutaj zostały wykorzystane.

Doceniam także charakterystykę bohaterów. Uważam, że i tym razem Dulewicz świetnie sobie poradziła, szczególnie w przypadku postaci kobiecych. Mam wrażenie, że często ich brakuje w mroczniejszych historiach, które zostają zdominowane są przez mężczyzn. Co więcej, bohaterom nie brakuje realizmu. Ich decyzje mają autentyczny wymiar, a oni sami żywo przypominają nas samych.

Autorka zaskoczyła mnie także całkiem dopracowanym i składnym stylem. Często w przypadku debiutów jest to właśnie jeden z głównych elementów, do których można się przyczepić. Ale tym razem wyszło całkiem sympatycznie. Książkę dobrze się czyta i choć czasami brakowało mi pewnej harmonii między ilością dialogów i opisów, to jednak mogę na to przymknąć oko.

„Zakłamani” to całkiem zgrabnie napisana powieść. Nie jest to bestseller, ale okazała się lepsza, niż mogłabym sobie wyobrazić. Chętnie sięgnę po kolejną książkę autorki.