Niegrzeczny prezes recenzja

Jesteście za przepisami regulującymi relacje łączące pracowników w firmie czy raczej opowiadacie się po stronie tych, którzy są im przeciwni? Czy łamanie zasad jest tego warte, by przez chwile zapomnienia, zostać ukaranym?

Nie wiem jak wy, ale ja jestem za przestrzeganiem regulaminu, jednak są sytuacje, że do głosu dochodzą nasze uczucia, które ciężko okiełznać i przekraczamy wyznaczone granice. Nie wiem jak ja zachowałabym się na miejscu bohaterki, ale nie neguję jej postępowania, gdyż nie tylko ona zawiniła.

Lena Artek to dwudziestodziewięcioletnia, piękna, zmysłowa kobieta sukcesu, która pracuje na kierowniczym stanowisku w warszawskim oddziale azjatyckiej firmy elektronicznej. Przez ostatni rok dochodziła do siebie po trudnym rozwodzie, który odcisnął na niej swe bolesne piętno.

Tak się złożyło, że w dniu rocznicy tego traumatycznego przeżycia do jej miejsca pracy ma przybyć nowy prezes, który ma wiele sukcesów na swym koncie oraz miano kobieciarza. Pierwsze ich spotkanie nie przebiega tak jakby sobie tego życzyli. Dochodzi do incydentu, w którym Lena niezbyt kulturalnie obrzuciła go wyzwiskami, nie mając pojęcia, iż jest on jej nowym szefem. Kolejne ich spotkania nie poprawiają ich nastawiania do siebie, jednak wyraźnie coś ich do siebie ciągnie i gdy tylko są obok siebie to tworzy się tak ogromny ładunek elektryczny, który oświetliło całą stolicę.

Czy kobieta ulegnie temu charyzmatycznemu, nieco zbyt pewnemu mężczyźnie i zaryzykuje dla kilku chwil zapomnienia, swoją karierę? Czy ich wzajemna fascynacja przerodzi się w poważniejszą relację, a może to będzie tylko chwilowa odskocznia od problemów? Czy zostaną przyłapani i stracą to na co tyle lat z trudem pracowali? Jak zakończy się ta historia?

Naprawdę chylę czoło przed autorką, gdyż stworzyła niesamowicie ciekawą, intrygującą i dopracowaną w każdym szczególe powieść, która przypadła mi do gustu. Aż dziw mnie bierze, iż jest to jej debiutancka książka.

Fabuła jest interesująca, wątki zaskakują i pełne są zwrotów akcji, zaś charakterne postaci są realne, że bez trudu wyobraziłam sobie ich jakby stali obok mnie. Byli bardzo prawdziwi, oprócz zalet mieli wady. Jak zwykli zjadacze chleba ulegali słabościom, popełniali błędy, przeżywali radość i ból. Ich genialna kreacja zasługuje na ogromne brawa.

Zwróciłam też uwagę na styl pisarki, który jest lekki i zarazem bardzo plastyczny oraz łatwy w odbiorze. Już pierwsze zdania sprawiły, że pochłonęła mnie zaczytywana treść i zamiast snu czytałam całą noc.

Podobało mi się tu dosłownie wszystko i muszę przyznać, że lektura jest świetna. Bez obaw mogę polecić ją każdemu czytelnikowi. Sceny zbliżeń są dosyć pikantne, niezwykle namiętne, wzbudzają prawdziwy ogień i fascynację. Czasem aż zazdrościłam bohaterce tych przeżyć i cudownych uniesień.

Zachęcam do sięgnięcia po tę niesamowita powieść, która nie pozwoli się wam nudzić. Naprawdę uprzyjemni wam ona wolny czas. Koniecznie przeczytajcie i nie zwlekajcie!